راه فروپاشی روابط همسران

1-سرسختانه همواره خود را حق بجانب دانستن، حتی زمانیکه ادله کافی در اختیار نداشته باشید .

2-هیچگاه عذرخواهی نکردن، حتی زمانی که تقصیر کار بودن شما اثبات گردیده باشد.

3-بی‌رحمانه خطاهای شریک زندگی خود را بازگو کردن.

4-ادعای متعصبانه از آگاهی داشتن از انگیزه‌های شریک زندگی بهتر ازخود وی.

5-تصور آنکه شریک شما می‌باید نیازهای شما را درک کرده و فورا بدوندرخواست شما آنها را برآورده سازد.

6-نادیده گرفتن کامل اولویتهای شریک زندگی وپافشاری بر اولویتهای خود.

7-تصور آنکه نیازهای همسر شما و نیازهای شما یکسان و مشابه میباشند.

8-عدم اقرار به رنجش و بلافاصله ابراز خشم کردن.

9-شناسایی عیوب و کاستیهای شخصیتی همسر و اسرار خانوادگی وی، و بهره گیری ازآنها برای پیروزی در مشاجرات، زمانی که منطق در میماند.

10-بهره‌گیری از عذابوجدان و حس گناه کار بودن برای به بازی گرفتن، دستیابی به اهداف و یا مجازات همسر.

11-در شناسایی و یافتن بدیها و معایب همسر چیره دست بودن، اما هیچگاه خوبیها ومحاسن وی را به زبان نیاوردن.

12-کوتاه نیامدن به هیچ قیمتی، و کشاندن مجادله تاجایی که همسر از خانه بگریزد.
13-هیچگاه رها نکردن گذشته، و بازگویی و بازآفرینی آن به کرات.

14-ابراز وابستگی شدید به همسر خود،وادعای آنکه بی وی و یادر صورت بی‌اعتنایی وی بی‌شک خواهد مرد.

15-در صورت عدم وابستگی شدید، فاصلهگرفتن از لحاظ فیزیکی و احساسی تا حد بی اعتنایی کامل.

16-قول دادن، وهیچگاهعمل نکردن.

17-تا حدی متظاهر و دو رو بودن که همسر نمی‌داند شما چه زمان جدیهستید.

18-عذرتراشی همیشگی برای عادات ناپسند خود.

19-پافشاری براین عقیدهکه همواره مطلبی که شما میخواهید بیان کنید مهمتر از مطلبی است که همسرتان میخواهدبگوید، بنابراین حرف وی را قطع میکنید.
20-وانمود می‌کنید که حرفهای بیان شدههمسرتان را کاملا متوجه شده‌اید، ولو آنکه هیچ چیزی از صحبتهای وی را نفهمیده‌اید.

21-به گونه‌ای رفتار میکنید که گویی شما مرتکب هیچکدام از اشتباهات ذکر شدهنگردیده‌اید و این شریک شماست که باید تغییر کند .
*قدر همسرتان را بدانید و به هیچ کس غیر از او عشق نورزید*