کدام معیار برای انتخاب همسر مناسب تر است

اگر شناسنامه تان را ورق بزنید چهار واقعه زندگی در آن آمده است: تولد، ازدواج، طلاق و فوت؛ كه فقط در ازدواج و طلاق مختارید، بنابراین ازدواج را نباید سرسری گرفت بلكه باید با مطالعه و براساس معیارهای حقیقی همسر را انتخاب كرد. قبل ازدواج حتماً با یك متخصص یا یك مشاور خِـبره در امور خانواده و برخوردار از اطلاعات امروزی مشاوره كنید.
این كه می گویند «به هم عادت می كنید»، «علاقه بعداً پیدا می شود» در همه جا صحیح نیست. زمانی علاقه «بعداً» پیدا می شود كه پایه و اساس ازدواج بر معیارهای عقلانی استوار شده باشد. با عنوان های«دعواهای پدر و مادرم مرا خسته كرده بود!»، «در تنگنای مالی بودم»، «همه دوستانم ازدواج كرده اند» و ... تن به ازدواج تحمیلی و ناخواسته ندهید. اگر از دعواهای والدینتان خسته شده اید دنبال فكر و چاره اساسی باشید، برای فرار از محیط پر آشوب خانه ازدواج نكنید كه ممكن است شما هم به همین مصیبت دچار شوید! براساس نیازهای اقتصادی ازدواج نكنید اگر مهر و محبت كه پایه و اساس یك زندگی مشترك است وجود نداشته باشد همه چیز براساس تصادف و شانس پیش می رود، شاید تصادفاً خوب پیش رود و شاید هم برعكس؛ و به علت این كه دوستانتان ازدواج كرده اند تن به ازدواج ناخواسته ندهید. نباید بدون جهت اعتماد به نفستان را از دست دهید و نگران شوید كه مبادا كسی به سراغتان نیاید.
در ازدواج علاوه بر همسر، شناخت بستگان و خویشاوندان وی نیز ضرورت دارد بنابراین وضعیت دوستان و اقوام بخصوص بستگان نزدیك در همسر گزینی نباید نادیده گرفته شود.
توصیه مشاوران به مراجعان
1- در انتخاب همسر عجله و شتاب نكنید. این امر را با بررسی و تحقیق انجام دهید.
2- در همسر گزینی وسواس به خرج ندهید؛ سعی كنید با دیده اغماض عوامل مختلف را بررسی و تصمیم گیری کنید.
3- چنانچه پدر و مادر و خانواده های وابسته، سختگیری كنند برای متقاعد كردن آنها از مشاور خانواده کمک بگیرید.
4-از ازدواج تحمیلی خودداری كنید.
5- در انتخاب همسر پس از بررسی معیارهای طرف مقابل، وضعیت خود را با وی مقایسه كنید و در صورت هماهنگی تصمیم گیری نمایید. بدون توجه به شرایط خود انتخاب ایده آلی نکنید.
6- در انتخاب همسر از پدر و مادر و خویشاوندان خود نظرخواهی كنید ولی مواظب باشید چون به علت عدم تخصص ممكن است نظر آنان تحت تأثیر معیارهای خاص مناسب نباشد. حتماً با مشاور واجد شرایط مشورت كنید.
7- برای شناخت همسر از هر دو روش مستقیم و غیرمستقیم استفاده نمایید و حتماً قبل از خواستگاری ، به طور مستقیم، از طریق مشاهده گفت و شنود، از او شناخت پیدا كنید.

در عصرى كه روابط دختر و پسر آسان تر شده و با تغذیه بهتر و آموزش جدید و استفاده بیشتر و گسترده تر از وسایل ارتباط جمعى، نوجوانان زودتر از گذشته به رشد فكرى و بلوغ جنسى مى رسند، بالا بردن سن ازدواج، به دشوارى قابل توجیه است.
بلوغ، یك پدیده ی طبیعى است كه زمان آن در همه كس و همه جا یكسان نیست. از مطالعه ی حالات انسانها در نقاط مختلف جهان، این حقیقت به دست می آید كه معمولا دختران و پسرانى كه در نقاط گرمسیر زندگى مى كنند و با شرایط رشد و نمو آن مناطق پرورش مى یابند، زودتر از جوانانى كه در نقاط سردسیر زندگى مى كنند به حد بلوغ مى رسند.
البته براى استقلال در امر ازدواج، تنها رسیدن به سن بلوغ جنسى كافى نیست، بلكه علاوه بر آن، دختر و پسر باید ((رشید)) باشند، یعنى بتوانند مصلحت خود را تشخیص دهند تا اراده ی آنان در امر ازدواج، یك ركن اساسى به شمار آید.
معناى رشد
انسان همانند سایر موجودات زنده، پیوسته در حال تغییر است و این تغییر طبیعى و همگانى به صورت افزایش در قد، وزن و پیدایش عادتها و مهارتها و به طور كلى تغییر در رفتار در جنبه هاى اجتماعى، اقتصادى و عاطفى، به تدریج ظاهر مى شود و این همان چیزى است كه در روانشناسى رشد مورد بحث و گفتگو قرار مى گیرد.
رشد، توانایى و قدرت فكرى فرد در امور اقتصادى و اجتماعى است.
حضرت امام خمینى(ره) ((رشد)) را اینگونه معنا كرده اند:
((رشد عبارت است از دقت و زیركى و مواظبت براى سود بردن در معاملات و حفظ و نگهدارى مال از اتلاف و صرف كردن آن در مواردى كه عقلا به كار مى برند.))(1)
با این بیان مى توان رشد در دختران را اینگونه معنا كرد:
((توان در اداره ی زندگى و تربیت فرزند و قبول مسوولیت مادرى و حسن روابط اجتماعى.))
بنابر این ممكن است كودكى به سن بلوغ رسیده باشد و نسبت به تكالیف عبادى مثل نماز و روزه، مسوول باشد، ولى توان انجام فعالیتهاى اقتصادى و اجتماعى را نداشته باشد. در این صورت چنین فردى ((بالغ)) هست ولى رشید نیست.
سن آماده شدن یك دختر براى ازدواج، بستگى به درك عقلى و بلوغ روانى او دارد ؛ امكان دارد دخترى در سن چهارده سالگى و حتى كمتر قوه ی درك و مسوولیت پذیرى خانوادگى را داشته باشد و بتواند خانواده اى را اداره كند و فرزندان خوبى تربیت كند اما، یك زن سى ساله از اداره ی خانه و درك مسوولیت بازماند. پس آنچه كه در ازدواج مطرح است، آمادگى دختر و پسر است، خواه به سن قانونى رسیده باشند یا نرسیده باشند.
در قانون مدنى سابق، سن ازدواج براى دختر را 15 سال و براى پسر 18 سال تعیین كرده بودند و ازدواج پسران و دختران، قبل از این سن ـ مگر در موارد استثنایى ـ ممنوع بود.
عدم توجه به اوضاع جغرافیایى و منطقه اى، عادات و عرفیات و تحول وضع جوانان در دنیاى امروز، مشكلاتى را در عمل به وجود خواهد آورد. در عصرى كه روابط دختر و پسر آسان تر شده و با تغذیه بهتر و آموزش جدید و استفاده بیشتر و گسترده تر از وسایل ارتباط جمعى، نوجوانان زودتر از گذشته به رشد فكرى و بلوغ جنسى مى رسند، بالا بردن سن ازدواج، به دشوارى قابل توجیه است.
((زمانى كه در بریتانیا حداقل سن ازدواج پسر را بیست و یك سال و حداقل سن نامزد احراز نخست وزیرى را هیجده سال تصویب كرده بودند، مردم آن كشور اعتراض كردند كه آیا مردى كه مى تواند در سن هیجده سالگى نخست وزیر شود و مملكتى را اداره كند، براى ازدواج كردن باید سه سال صبر كند؟ قانونگذاران پاسخى داده بودند كه بیشتر به شوخى شباهت دارد ؛ آنها گفته بودند: ((گاهى اداره یك زندگی از اداره یك كشور مشكل تر است.))!(2)
خلاصه اینكه سن مناسب ازدواج، بلوغ جسمى و رشد فكرى است كه اسلام حد بلوغ جسمى را بیان كرده ولى حد رشد فكرى را معین نكرده بلكه تشخیص آن را در اختیار خود دختر و پسر و اولیاى آنها قرار داده است.
طرفداران بالا بردن سن ازدواج مى گویند:
1 ـ پسران و دختران قبل از هیجده و پانزده سالگى صلاحیت تشكیل خانواده را نداشته و قدرت تحمل مشقات و مسوولیتهاى سنگین خانوادگى را ندارند.
2 ـ ازدواجهاى زودرس عامل مهم وقوع جرم است.
3 ـ زنانى كه از خانه شوهر فرار كرده و از آن متنفر مى شوند، اكثرا زنانى هستند كه در سن كمتر از سن قانونى به خانه شوهر رفته اند.
در پاسخ باید گفت: درست است كه ازدواجهاى بى موقع و زودرس، یعنى ازدواجهایى كه توام با رشد كافى جسمى و فكرى نبوده و با آمادگى كامل براى زناشویى صورت نگرفته باشد، چه بسا موجب خیانت، بى مهرى، اختلافات خانوادگى و انواع جرمها شود; ولى دختر و پسرى كه رشد و آمادگى كافى پیدا كرده و از نظر جسمى و روحى آمادگى كامل براى زناشویى دارند، هیچ دلیلى نمى تواند مجوز بالا بردن سن ازدواج آنها باشد.
تفاوتهاى سنى دختر و پسر در ازدواج
آیا بین تفاوت سنى زن و شوهر و موفقیت آنها در امور زندگى و زناشویى ارتباطى وجود دارد؟
از آنجا كه زمان بلوغ دختر و پسر متفاوت است، رسیدن به سن آمادگى براى ازدواج نیز در آنها همزمان نخواهد بود.
اگر تفاوت سنى زن و مرد زیاد باشد و سن مرد خیلى بیشتر از سن زن باشد، ممكن است با همسر خود همچون دخترش رفتار كند و همسر جوان هم چه بسا شوهرش را به جاى پدر خود بگیرد و در نتیجه رابطه ی بین آنها دوستانه و مودت آمیز نباشد.
نقطه ی مقابل اینكه اگر سن زن خیلى بیشتر از مرد باشد، شاید در برخورد با همسر جوانتر از خودش، بیشتر نقش مادر یا پرستار را ایفا كند نه نقش یك همسر را و در هر دو صورت ناآشنایى و عدم پختگى یكى از آنها ممكن است دیگرى را بى حوصله كند و بى تفاوتى یكى مى تواند خشم و دلزدگى دیگرى را برانگیزد; زیرا بین این زن و شوهر، توازن و تعادل روحى ضعیف است و قادر به درك نیازهاى یكدیگر نیستند.

زوج‏های جوان شباهت زیادی به دانشجوهای سال اول دانشگاه دارند. آنها تازه مشغول یادگیری خم وچم زندگی مشترک هستند. آنها انسان هستند و دچار اشتباه می‏شوند. اما آگاهی از اشتباهات معمول می‏تواند به شما کمک کند که مانع بروز آنها شوید در این مقاله فهرستی از 10 اشتباه زوح‏های جوان و نکاتی درباره نحوه رویارویی با آنها آورده شده است و در مقاله ی بعد 10 اشتباه دیگر را بررسی خواهیم کرد...
1- به دوران پس از ازدواج فکر نمی‏کنید.
بعضی از همسران جوان آن چنان سرگرم جشن ازدواج می شوند که متوجه نمی شوند در گیر چه مسایلی شده اند. شما متاهل شده اید. جشن ازدواج شاید سرگرم کننده باشد اما فقط یک روز است. اکنون شما ناچار هستید با یکدیگر زندگی کنید، با هم کنار بیایید و خانواده خودتان را تشکیل دهید. از برنامه های جشن و بازتاب آن -از تماشای فیلم عروسی تا تجدید خاطرات با دوستان- لذت ببرید ، اما تمام مدت تصویر بزرگتری را در ذهن داشته باشید.
شما به این دلیل با همسر خود ازواج کرده اید که دوستش داشتید. اگر این طور باشد، هیچ دلیلی وجود ندارد که او را تغییر دهید.
2- سعی می‏کنید همسرتان را تغییر دهید.
به احتمال قوی، شما به این دلیل با همسر خود ازدواج کرده اید که عاشقش بوده اید. اگر این طور باشد، هیچ دلیلی وجود ندارد که او را تغییر دهید. بدون شک، افراد بالغ به طرزی چشمگیر تغییر نمی کنند پس بهترین اطمینان شما این است که همسر خود را قبول کرده و او را به خاطر منحصر به فرد بودنش و تفاوت هایی که با دیگران دارد و نه علی رغم آنها، دوست بدارید. تلاش برای عوض کردن همسرتان فقط احساسات او را جریحه دار کرده و زندگی مشترک شما را خراب می کند.
3- با خانواه همسرتان رابطه بدی را آغاز می‏کنید.
اگر تا این لحظه به رابطه ی شما لطمه وارد شده، دست به هر کاری بزنید تا رابطه خود با خانواده همسرتان را بهبود بخشید. اولین نفری باشید که صلح را برقرار می کند ، زیرا هنگام دعوای شما با خانواده همسرتان، تنها کسی که آزرده خاطر می شود همسرتان است که احساس می کند بین شما گیر افتاده است.
4- در مشاجرات اجازه می‏دهید احساسات شما پیروز شوند.
پرخاشگری و فریاد زدن و جیغ کشیدن در حل مشکل یا اختلاف نظرها به شما و همسرتان کمکی نمی کند. گفت و گوی آرام و منطقی شما را به پیش خواهد برد. اگر هنگام مجادله با همسرتان، نتوانید خودتان را کنترل کنید ، زندگی تان را به مخاطره می اندازید. پس هر کاری را که شامل این موارد است – از استراحت در میانه بحث تا طلب کمک به وسیله روش های درمانی – انجام دهید.
زندگی تنها تفریح و مهمانی و خوشی نیست .درخود توانایی پذیرش مشکلات بزرگ تر را داشته باشید.
5- از بحث های سنگین اجتناب می‏کنید.
هیچ کس دوست ندارد درباره مسایل سنگینی مثل کنترل مسایل مالی، راه های ممکن در صورت بچه دار نشدن، نحوه آمادگی برای اتفاقات پیش بینی نشده ای مثل مرگ، بحث کند. با این حال اکنون که متاهل شده اید، چاره ای جز صحبت درباه این موضوعات ندارید. ازدواج شما به این مسایل وابسته است. عاقل باشید و در مورد تمامی این مسایل با همسر خود صحبت کنید. در صورت لزوم با دیگران مشاوره داشته باشید اما این مسایل را نا دیده نگیرید. زندگی تنها تفریح و مهمانی و خوشی نیست .درخود توانایی پذیرش مشکلات بزرگ تر را داشته باشید.
ازدواج
6- بر سر مسایلی بیهوده دعوا می‏کنید.
هر انسان متاهلی با همسر خود بر سر مسایلی بحث می کند – از باز گذاشتن سر خمیر دندان تا آویزان کردن لباس روی دستگیره در- که در نظر دیگران بی معنی است. بحث های خود را برای مسایل مهم تری نگه دارید. این دلخوری ها را به حال خود بگذارید. به راستی اگر تنها اشتباه همسر شما انداختن جوراب های کثیف روی زمین است، باید خودتان را خوش شانس بدانید.
همسرتان شما را برای زندگی انتخاب کرده است. حسادت باعث اتلاف وقت شده و موجب اهانت به همسرتان می شود که تصور می کند شما به او اعتماد ندارید. اگر او همیشه قابل اعتماد بوده است، نباید با حسادت خود حتی برای او ایجاد مزاحمت کنید. این برای رابطه سم است.
7- حسادت می‏ورزید.
همسرتان شما را برای زندگی انتخاب کرده است. حسادت باعث اتلاف وقت شده و موجب اهانت به همسرتان می شود که تصور می کند شما به او اعتماد ندارید. اگر او همیشه قابل اعتماد بوده است، نباید با حسادت خود حتی برای او ایجاد مزاحمت کنید. این برای رابطه سم است.
8- مثل دوران تجرد خود رفتار می‏کنید.
اکنون زمان آن رسیده که بزرگ شوید. گردش شبانه رفتن با دوستان، زمانی اشکال نداشت که شما مجرد بوده اید و هیچ کس در منزل منتظر شما نبوده است. به عنوان یک فرد متاهل، انجام بعضی کارها شایسته نیست. شما می دانید درست و غلط چیست. پس کار درست را انجام دهید.
زن یا شوهری که بعد از هر مشاجره بر عذرخواهی اصرار دارد، همیشه برنده است و کسی که مهر و محبت همسر خود را انکار می کند، هیچ کار مفیدی برای زندگی مشترکشان انجام نمی‏دهد.
9- غرور را به زندگی مشترک خود راه می‏دهید.
زن یا شوهری که بعد از هر مشاجره بر عذرخواهی اصرار دارد، همیشه برنده است و کسی که مهر و محبت همسر خود را انکار می کند، هیچ کار مفیدی برای زندگی مشترکشان انجام نمی‏دهد. او اجازه می دهد غرور و روش های حل مشکلات و عشق و علاقه او به همسرش راه پیدا کنید و رابطه شما به نتیجه برسد. باید ملایم تر باشید و راهی پیدا کنید که مسوولیت اعمال خود را به گردن بگیرید.
10- اوقات بسیار کمی را در کنار یکدیگر سپری می‏کنید.
باید مانند یک گل از زندگی مشترک خود مراقبت کنید. گل، بدون آب، نور خورشید و مراقبت هرگز رشد نخواهد کرد. بنابراین، باید برنامه ریزی کنید تا مدت زمان بیشتری را در کنار همسر خود باشید.

1-سرسختانه همواره خود را حق بجانب دانستن، حتی زمانیکه ادله کافی در اختیار نداشته باشید .

2-هیچگاه عذرخواهی نکردن، حتی زمانی که تقصیر کار بودن شما اثبات گردیده باشد.

3-بی‌رحمانه خطاهای شریک زندگی خود را بازگو کردن.

4-ادعای متعصبانه از آگاهی داشتن از انگیزه‌های شریک زندگی بهتر ازخود وی.

5-تصور آنکه شریک شما می‌باید نیازهای شما را درک کرده و فورا بدوندرخواست شما آنها را برآورده سازد.

6-نادیده گرفتن کامل اولویتهای شریک زندگی وپافشاری بر اولویتهای خود.

7-تصور آنکه نیازهای همسر شما و نیازهای شما یکسان و مشابه میباشند.

8-عدم اقرار به رنجش و بلافاصله ابراز خشم کردن.

9-شناسایی عیوب و کاستیهای شخصیتی همسر و اسرار خانوادگی وی، و بهره گیری ازآنها برای پیروزی در مشاجرات، زمانی که منطق در میماند.

10-بهره‌گیری از عذابوجدان و حس گناه کار بودن برای به بازی گرفتن، دستیابی به اهداف و یا مجازات همسر.

11-در شناسایی و یافتن بدیها و معایب همسر چیره دست بودن، اما هیچگاه خوبیها ومحاسن وی را به زبان نیاوردن.

12-کوتاه نیامدن به هیچ قیمتی، و کشاندن مجادله تاجایی که همسر از خانه بگریزد.
13-هیچگاه رها نکردن گذشته، و بازگویی و بازآفرینی آن به کرات.

14-ابراز وابستگی شدید به همسر خود،وادعای آنکه بی وی و یادر صورت بی‌اعتنایی وی بی‌شک خواهد مرد.

15-در صورت عدم وابستگی شدید، فاصلهگرفتن از لحاظ فیزیکی و احساسی تا حد بی اعتنایی کامل.

16-قول دادن، وهیچگاهعمل نکردن.

17-تا حدی متظاهر و دو رو بودن که همسر نمی‌داند شما چه زمان جدیهستید.

18-عذرتراشی همیشگی برای عادات ناپسند خود.

19-پافشاری براین عقیدهکه همواره مطلبی که شما میخواهید بیان کنید مهمتر از مطلبی است که همسرتان میخواهدبگوید، بنابراین حرف وی را قطع میکنید.
20-وانمود می‌کنید که حرفهای بیان شدههمسرتان را کاملا متوجه شده‌اید، ولو آنکه هیچ چیزی از صحبتهای وی را نفهمیده‌اید.

21-به گونه‌ای رفتار میکنید که گویی شما مرتکب هیچکدام از اشتباهات ذکر شدهنگردیده‌اید و این شریک شماست که باید تغییر کند .
*قدر همسرتان را بدانید و به هیچ کس غیر از او عشق نورزید*

بگذارید از مزایای ازدواج دانشجویی بگوییم و بعد سراغ معایب آن برویم.
اولین بحث مهم درباره ازدواج دانشجویی، شناخت و پیدا کردن همسر ایده آل در دانشگاه است. ازدواج دانشجویی این شانس را به شما می دهد که با کسی زندگی کنید که شرایط سنی مشابهی با شما دارد. در فضای اجتماعی نسبتا مشترکی با شما بوده و حتی شاید هم رشته شما باشد. هم رشته بودن به خودی خود زمینه اشتراک های زیادی را به وجود می آورد و شما را به بیان مشترک نزدیک تر می کند.

دانشجویان مدت زمان زیادی (حداقل ۲ سال ) در کنار هم درس می خوانند و می توانند بهتر و بیشتر خصوصیات و ویژگی های رفتاری، روانی و اخلاقی یکدیگر را ببینند و بشناسند. اما مشکل اینجاست که هر روز دیدن و رابطه داشتن با همدیگر، روابط عاطفی عمیقی میان دختر و پسر به وجود می آورد و باعث می شود دو طرف نتوانند به شناخت درست و دقیقی از فرد مقابل برسند.
در محیط دانشگاه، شما با طیف گسترده ای از افراد رو در رو هستید که ممکن است فرهنگ متفاوتی داشته باشند. از شهری آمده باشند که کیلومترها با شما فاصله دارد و به آداب و رسوم یا عقایدی پایبند باشند که بسیار با عقاید شما و خانواده تان متفاوت است. بنابراین، توجه داشته باشید تا در انتخاب همسر آینده تان در دانشگاه، صرفا به دلیل اشتراکاتی که در زندگی تحصیلی یا اجتماعی تان دارید، اقدام نکنید و به زمینه های رشدی، شهر محل سکونت و بستر خانوادگی فرد توجه داشته باشید.
از طرف دیگر، بسیار اتفاق افتاده که برخی از افراد سود جو به بهانه ازدواج با فرد مقابل رابطه برقرار می کنند و بعد از ایجاد دوستی و رابطه عاطفی نه تنها رابطه به ازدواج ختم نمی شود، بلکه باعث ایجاد مشکلاتی مثل افت شدید تحصیلی، برقراری ارتباط های غیر اخلاقی، ابتلا به بیماری ها و اختلالات روانی مثل افسردگی های حاد، اقدام به خودکشی و… هم می شود. به همه این ها اضافه کنید این که یک رابطه دانشجویی، ممکن است باعث شود همه دانشگاه شما دو نفر را مرتبط با هم بدانند و به این دلیل حتی با برهم خوردن رابطه شما با این فرد، پیشنهادهای دیگر ازدواج تان را از دست بدهید یا اگر پسر هستید، دختران دیگر به خاطر بی اعتمادی به شما، حاضر به برقراری رابطه جدی و منجر به ازدواج نشوند.
اما یکی دیگر از مزیت های ازدواج دانشجویی آن است که در این ازدواج ها، توقعات کمتری از عروس و داماد وجود دارد و شما اگر در دوران دانشجویی‌تان ازدواج کنید به احتمال زیاد هم خانواده ها حمایت تان می کنند و هم کمتر کسی از شما توقع زیاد دارد.
ازدواج در دوران دانشجویی، به شما کمک می کند زندگی تان را نظم دهید و زودتر به فکر آینده تان بیفتید. علاوه بر این، می تواند به سازگاری بیشتر شما با شرایط کمک کند. شما و همسرتان هر دو انگیزه های زیادی برای ساختن زندگی و جمع و جور کردن و به دست گرفتن کنترل شرایط را دارید و این شانسی است که در دوران دانشجویی بیشتر از همیشه به شما رو می کند.

به این نکته ها دقت کنید
ازدواج دانشجویی ظرافت هایی هم دارد که شاید بعضی اوقات معایب این ازدواج ها به حساب بیایند. بنابراین نباید از آن غافل باشید. ظرافت هایی که البته با کمی توجه و دقت و تلاش و صبوری می توانید از آنها عبور کنید.
۱ - از آنجایی که پسر دانشجو، سن کمی دارد و هنوز به عنوان یک نیروی کار وارد اجتماع نشده است، مشکلات مالی در این دوره بیشتر است و شما باید با قناعت و ساده زیستی بیشتری زندگی کنید. از آن گذشته، ممکن است پسر بعد از پایان تحصیل نتواند به سرعت کار با ثباتی پیدا کند و این مساله روی زندگی شان سایه بیندازد.
۲ – شما حتی اگر در دوران دانشجویی شاغل هم باشید، به احتمال زیاد این شغل نیمه وقت یا با حقوق کمی است. بنابراین بعد از پایان تحصیل، در صدد پیدا کردن یک شغل بهتر و تمام وقت خواهید بود. پیدا کردن این شغل به معنی آن است که شما در شروع یک بحران جدید قرار دارید. بحران هویت یابی شغلی.
۳ - شما تازه فارغ التحصیلی هستید که هنوز به درستی نمی دانید چه شغلی دارید؟ چه تعریفی از جایگاه اجتماعی تان باید داشته باشید و چه چشم اندازی برای آینده زندگی تان خواهید داشت. حتی نمی دانید از نظر مالی چقدر توانمند هستید و چطور باید حساب دخل و خرجتان را داشته باشید. بنابراین، این بحران که خیلی ها در دوران تجرد آن را تجربه می کنند، برای شما در دوران تاهل اتفاق می افتد و طولانی شدن آن می تواند همسرتان را هم درگیر کند و روی روابط شما سایه بیندازد.
به هر حال اولین ویژگی یک مرد، توانایی اداره زندگی است و این محقق نمی شود مگر آنکه شما تعریف درستی از هویت اجتماعی و شغلی تان داشته باشید. در واقع باید بگوییم که بلوغ اجتماعی و اقتصادی بیشتر پسرانی که در دوران دانشجویی ازدواج می کنند، برای آنها مرحله سختی خواهد بود و همسرشان باید بسیار صبور باشد. دیگران سختی های این بلوغ را به تنهایی تحمل می کنند اما شما باید دو نفره تبعات آن را به دوش بکشید و مسلما به همدلی بیشتری نیاز دارید تا کم نیاورید و بتوانید سختی ها را پشت سر بگذارید.

غذا به طور جادویی آماده شده و در ظرفهای تمیز روی میزغذاخوری آشپزخانه آماده خوردن است، لباسهای تمیز و خوش بو و اتو شده آماده پوشیدن هستند.

خرده های نان و غذا که روی زمین ریخته شده هر روز جارو می شود و دیگر تار عنکبوت یا مورچه و مگس روی آنها نمی نشیند. پنکه سقفی که با گرد و خاک و کثیفی پر شده بود حالا با نور لامپ می درخشد، هر چند روز یک بار عطر دل انگیزی هوای خانه را پر می کند، پرده ها شسته می شوند و نمدار نصب می شوند. نه، واقعا تصور کردن زندگی با یک خدمتکار آنقدرها هم سخت نیست. نام او مادر است.

تقصیر مردانی نیست که با حجم کاری زیاد، کارهای خانه را با بی خیالی تمام بر دوش مادر خانواده می اندازند. بیشتر خانم ها در مرز دیوانگی اند، و مدام در حال تمیز کردن وسایلی هستند که اعضای خانواده کثیف کرده اند. آنها همیشه لباسهایی به تن می کنند که از فرط شستن سفید شده است و مواد شوینده آنها را خراب کرده، همیشه بدون آرایش و حمام، تا 10 شب درحال تمیز کردن خانه و وسایل خانه هستند. درحقیقت، مادرها طوری کار می کنند که انگار آنها به عنوان خدمتکار استخدام شده اند و پس از ریخت و پاش اعضای خانواده آماده تمیز کردن هستند.

پدر و فرزندان به محض خوردن شیرینی صدای مادر را می شنوند. جمله معروف و همیشگی و 3 کلمه ای او شنیده می شود: "من خدمتکار نیستم" علاوه براین، به محض اینکه او این جمله را برای پانصدمین بار تکرار کرد، او می داند که با شکست مواجه می شود. سپس اشکهایش سرازیر می شود و احساس ناراحتی و تنهایی می کند. و می داند که با وجود اصرارهای فراوان نتیجه رضایت بخشی نمی گیرد.

چرا هیچ کس به او توجه نمی کند؟ چطور اعضای دیگر خانواده با کثیف کردن خانه احساس شرمندگی نمی کنند؟ چطور با ریختن جوهر روی فرش و ریختن لباسها در اتاق احساس شرمساری نمی کنند؟ با این اوضاع، آنها می توانند دوستانشان را به خانه دعوت کنند؟ چرا همه بعد از خوردن غذا و با وجود ظرفهای کثیف در سینک ظرفشویی با خیال راحت استراحت می کنند و توقع دارند که فردا صبح صبحانه ای خوب و خوشمزه میل کنند؟ چرا نسبت به کیسه زباله بی توجه هستند؟ آیا آنها میدانند اگر زباله ها بماند چه بلایی بر سرشان می آید؟ نه، من خدمتکار نیستم.

بدتر از همه این که چطور همه می توانند او را نادیده بگیرند، نسبت به او بی اعتنا باشند یا از کارهای کوچکی که باید هر روز انجام دهند اجتناب می کنند. آیا دیگران، نگران کثیفی یا میکروب ها نیستند؟ ظاهراً نه، زیرا کسی هست که با گردگیر میکروب ها را از بین ببرد، کف اتاق را تمیز کند و با جوش شیرین میکروب زدایی کند. بعد از اینکه همه خوابیدند او پنجره ها و فرشها را را تمیز می کند. او با ناامیدی گردگیری و جارو می کند. گردگیری، جارو، گردگیری، جارو و...

آیا باید در طول روز 12 عدد دستمال برای گردگیری استفاده شود؟ مگر نمی شود همان ها را با شستن و خشک کردن دوباره استفاده کرد؟ آیا با پوشیدن شلوار یک بار در روز کثیف می شود؟ آیا آویزان کردن بلوزهای اتو شده سختتر از پرت کردن آنها داخل کمد است؟ تمیز کردن کابینت، ست کردن جوراب با لباس، جابه جایی شامپو و صابون در قفسه ها زمان زیادی می برد؟ آیا کسی که در خانه وسایل همه اعضای خانواده را نظافت می کند قدردانی نمی خواهد؟

نه، نفر اول بودن در این زمینه لازم نیست بلکه باید با احترام، و محتاطانه عمل کرده و الگوبرداری کنید طوری که انگار مادرتان از کودکی شما را آموخته کرده است. به خاطر خدا منظم باشید. رها کردن وسایلتان به این معنی است که شما خودخواهانه و از روی خشونت منتظر هستید شخص دیگری آن را بردارد. اگر او این کار را انجام می دهد به معنی این نیست که از این کار راضی است و گلایه مند نیست.

در مورد جورابهایتان قبل از شست و شو چطور؟ چند نفر جوراب ها یا لباس زیرشان را را می شویند؟ بستنِ در زمانی که آن را باز می گزارید چطور؟ جابه جا کردن ظرفهای تمیز و شسته شده و درآوردن کفشهایتان قبل از وارد شدن به اتاق چطور؟ آیا کسی هست که گرد و غبار روی صفحه تلویزیون را تمیز کند؟ کسی هست؟ فکر نمی کنم.

آیا آماده کردن تختخواب یا گذاشتن لباسهای کثیف در لباسشویی واقعا سخت است؟ آیا ریختن زباله های خوراکی درسطل آشغال سخت تر از مچاله کردن آنها زیر کوسن مبل هاست؟ آیا در جیبتان دستمال کثیف وجود دارد و باید تا زمان شستن لباستان در جیبش باقی بماند؟ بس کنید لطفا. خدمتکارها رایگان نیستند و ارزش و بهای او در خانه تان به سلامت و عزت نفس اوست. هیچ زنی نمی خواهد این گونه باشد، هیچ زنی نمی خواهد مدام نظافت کند و با صورتی برافروخته بگوید: "من خدمتکار نیستم" هیچ زنی نمی خواهد از کوره در برود طوری که اطرافیان تصور کنند عقلش را از دست داده. به او استراحت دهید، کمکش کنید، کارها را قسمت کنید و این حجم عظیم کار را از دوشش بردارید.

زندگی با یک خدمتکار دور از تصور نیست اما من هرگز با خدمتکار چنین کارهایی نمی کنم چه برسد به مادرم. حتی خدمتکارها هم سزاوار احترام زیادی هستند چه برسد به همسر یامادرم .پس توجه داشته باشیم که همراه شدن با آنها در کارهای منزل این حس را که آنها خدمتکار شوهر و فرزندانشان هستند را از آنها دور میسازد و البته اگر این روحیه احترام و توجه به زحماتی که هر یک از طرفیت در زندگی میکشند وجود داشته باشد هر دو طرف با روحیه مظاعفی به انجام کارهای مشترک منزل میپردازند.

باید بدانید چون شک و سوءظن یک زمینه وسواس فکری دارد، گاهی تا جایی پیش می‌رود که فرد شکاک حس می‌کند همه آدم‌ها در کمین آن هستند که به او خیانت کنند و به او آسیب برسانند. مبتلایان به وسواس فکری از نزدیکان خود می‌خواهند که برای اعتماد‌سازی آنها باید شفاف و روشن عمل کنند. البته در کوتاه مدت امکان دارد با شفاف‌سازی همه ابعاد یک مساله بتوانید فرد شکاک را متقاعد کرده و آرامش را به زندگی و رابطه‌تان برگردانید اما باز هم آن فرد شکاک با وجود اینکه همه اجزای کارهایتان را زیر نظر دارد و می‌داند باز هم می‌پرسد پس چه‌طور چنین و چنان بود؟! ...

این پرسش‌های او در طولانی‌مدت برای شما فرسایشی است و از نظر روحی روانی شما را می‌آزارد چون او با اینکه بسیار شفاف عمل می‌کنید باز هم ایراد می‌گیرد و بهانه‌ای دارد. شما مدام برای انجام هر کاری و قبل از گفتن هر کلامی انرژی صرف می‌کنید تا مبادا ایجاد سوءظن کنید اما می‌بینید که باز هم مورد سوال او و سوءظن‌اش واقع می‌شوید و این مساله باعث می‌شود در طولانی‌مدت به عنوان یکی از نزدیکان این فرد شکاک که در ارتباط مداوم با او هستید به شدت آسیب‌های روحی روانی ببینید. با اینکه از این همه تلاش برای اثبات خودتان و روشن کردن ذهن او خسته می‌شوید ولی حاصل این همه خستگی چیزی جز اتهامات رنگ و وارنگ و فرسایش اعصاب نیست.

در نتیجه اگر شما می‌خواهید برای طولانی‌مدت در کنار چنین فرد شکاکی زندگی کنید نباید نگرانی‌های او را آن‌طور که تمایل دارد پاسخ دهید چون شاید که در کوتاه‌مدت بتوانید شک او را رفع کنید اما همین‌ رفتار مطابق میل او نیز ایجاد کننده و زمینه‌ساز شک‌های دیگر برایش خواهد شد. راه‌حل این است که به او بگویید: «من هیچ تلاش خاصی نمی‌کنم که به تو ثابت کنم موردی وجود دارد یا نه، هر جور دل‌ات خواست برداشت کن. تو باید این مشکل خودت را حل کنی»

در حقیقت با تکنیک غرق‌سازی در همه چیزهایی که او را نگران می‌کند، وادارش می‌کنیم راجع به شک‌های خود خنثی شود و یا به درمانگر و متخصص مراجعه کند و از او کمک بگیرد. اگر تلاش کنید مدام بنا به دلخواه او عمل کنید، فقط در کوتاه‌مدت جواب می‌گیرید و پس از مدت زمانی نه تنها خودتان را نابود می‌کنید بلکه زمینه‌های شک جدید را در او ایجاد می‌کنید زیرا فرد شکاک مدام مورد هجوم افکار منفی است و از هر رفتاری استفاده می‌کند. سعی کنید با رفتارتان کاری کنید که به شدت احساس نیاز به یک درمانگر را پیدا کند و این وسواس فکری را درمان کند. اغلب در میان زوجین بحث شک همواره حول و حوش خیانت دور می‌زند. یک بیمار مبتلا به سوءظن ممکن است به همسرش بگوید: «چرا رفتی کنار برادرت؟ دست عمویت را طور خاصی فشردی و...» شاید حتی از اینکه شما در محیط کارتان، مثلا بانک در کنار چند همکار آقا می‌نشینید و یا مشتری‌ها از شما تشکر می‌کنند آشفته شود.

البته گاهی حق با اوست
البته خوب است این توضیح را اضافه کنم، برخی از حساسیت‌ها و زمینه‌های شک‌برانگیز نباید توسط همسران ایجاد شود. به عنوان نمونه اگر همکار آقای شما هر شب با شما تماس می‌گیرد یا اس‌ام‌اس می‌دهد و همسرتان در این خصوص مشکوک می‌شود، باید به او حق بدهید. هیچ دلیلی ندارد مسایل کاری شما بر زندگی زناشویی‌تان و ساعات غیرکار، که مختص خانواده‌تان است سایه بیندازد. حواس‌تان به محدوده روابط کاری و خط‌قرمز‌ها باشد تا مبادا از روی ندانم‌کاری هم برای همسرتان و هم همکارتان سوءتفاهم ایجاد کنید. در این زمینه می‌توانید مشاوره بگیرید و در صورت نیاز از درمانگر برای درمان و وسواس فکری او کمک بخواهید.

شاید شما جزء مردهای رمانتیک نباشید، من هم نیستم. لازم نیست که هر روز برای همسرتان نامه های عاشقانه بنویسید، یا دسته گل بفرستید. کارهای کوچکی هستند که با انجام آنها می توانید تغییرات بزرگی ایجاد کنید.

او از شما انتظار دارد تا دوستش باشید.

اما به راستی، دوست یک خانم بودن چه معنایی دارد؟ درست مانند یک دوست آقا، باید یک سری وجوه اشتراک با هم داشته باشید. دقت کنید که گفتم یک سری مشترکات، نه اینکه عیناً شبیه به هم باشید.

هیچ دو نفری وجود نداند که شبیه به هم آفریده شده باشند. همیشه چیزهایی وجود دارد که شما دوست دارید، اما خانم دوست ندارد، و یا بالعکس. این امر کاملاً طبیعی است. تا زمانی که به اندازه کافی میان شما دو نفر وجوه اشتراک داشته باشد، میتوانید خوشحال باشید و از زندگی لذت ببرید.

گاهی اوقات باید تحمل کنید و کاری که اصلاً دوست نمی دارید را انجام دهید. در مواقع دیگر نیز باید به او اجازه دهید تا برخی از کارها را خودش به تنهایی انجام دهد. در مقابل او نیز باید یک چنین رفتارهایی را در قبال شما انجام دهد.

زمانیکه به شما گفت می توانید بدون حضور او در برنامه خاصی شرکت کنید و موافقت خود را با این امر اعلام کرد، می توانید به راحتی حرف او را باور کنید.

اگر یکی از دوستان مذکر شما علاقه ای به همراهی شما در برنامه خاصی نداشته باشد، شما مطمئناً از دست او ناراحت و یا عصبانی نمی شوید. این امر در مورد همسرتان نیز باید صدق کند.

بد نیست هر چند وقت یکبار با دوستانتان بیرون بروید، اما بهتر است که بیشتر وقت خود را با او بگذرانید. زمانیکه مشغول انجام دادن کاری هستید، می توانید از او درخواست کنید تا شما را همراهی کند. به هر حال او دوست شماست؛ فراموش که نکردید؟

اگر زمانیکه با دوستان مذکر خود هستید، او را به طور کلی فراموش کردید، آنوقت باید از خودتان این سؤال را بپرسید که آیا اصلاً او را می خواهید یا نه.

از شما انتظار دارد تا با او ارتباط برقرار کنید.

این قانون طبیعت است که وقتی آقایون در مورد مشکلات خود با دیگران صحبت میکنند، به راستی دنبال راه حلی برای رفع آن هستند، اما این امر در خانم ها کاملاً متفاوت است.

آنها به این دلیل در مورد مشکلات خود با شما صحبت می کنند تا توانسته باشند به نوعی احساسات خود را تخلیه نمایند. خانم ها اغلب در چنین مواقعی به دنبال راه حل نمی گردند. آنها فقط به این خاطر در مورد مشکلات خود با شما صحبت می کنند که بهتر بتوانند مسائل را تجزیه و تحلیل نمایند.

تا زمانیکه او از شما راه حل نخواسته، هیچ پیشنهادی در این زمینه مطرح نکنید. فقط گوش کنید و اجازه دهید گفتگو ادامه پیدا کند. اگر او از شما نصیحت بخواهد، خودش بعداً در این مورد از شما سؤال خواهد کرد.

هنوز هم برخی از مردها هستند که تصور می کنند نظر خانم ها ارزشی ندارد. اگر شما جزء این دسته از آقایون هستید با عرض پوزش باید بگویم که همین حالا باید دیدگاه خود را تغییر دهید!

خانم ها از هوش و ذکاوت بالایی برخوردار بوده و دارای توانایی های بیشماری هستند و شما نیز ملزم هستید که به نظرها و عقایدشان احترام بگذارید. البته منظور ما این نیست که شما در همه حال باید با عقاید و پیشنهاد های آنها موافق باشید، بلکه او نیز همانند شما حق نظردهی دارد.

سعی کنید همیشه در مورد مسائل مختلف از او نظر خواهی کنید و تمام وقایع زندگی خود را با او در میان بگذارید. به حرف های او گوش کنید، و در عین حال زمانیکه برای خودش مشکلی به وجود آمد، با تمام وجود پشتیبانی و حمایت خود را نشان دهید.

زمانیکه من می گویم: "گوش کنید" منظورم این است که به حرف هایش توجه کنید. او دقیقاً تمام احساساتش را با شما در میان می گذارد و از این طریق می توانید دریابید که آیا می توانید دوست خوبی برای او باقی بمانید!

او از شما انتظار دارد که نیاز های جنسی اش را درک کنید.

به نظر می رسد زمانیکه صحبت از ------ به میان می آید، آقایون فاقد هرگونه عاطفه و احساسی هستند و تنها بر اساس شهوت خود عمل می کنند. این امر حقیقت ندارد، فقط سیستم بدن آنها به گونه ای عمل می کند که به راحتی قادرند در عرض 5 ثانیه، بازه بین 0 تا 100 را طی کنند. این امر برای خانم ها مستلزم سپری شدن مدت زمان بیشتری است. برای اینکه خانم ها بتوانند به مرحله برانگیختگی برسند، باید وقت بیشتری صرف کرد.

من در مورد پیش نوازی های جسمانی صحبت نمی کنم، بلکه پیش نوازی احساسی مد نظر من است که شامل چیزهای بسیار ظریف و کوچک می شود: طرز نگاه کردن شما به او زمانیکه وارد اتاق می شود، نشان دادن علاقه به گرفتن دست او در انظار عمومی، تعریف کردن از او در مقابل دوستان، و بیان این مطلب که برایش ارزش و احترام قائل هستید.

من این چیزها را به شما نمی گویم که کمکتان کنم همسر خود را فریب دهید. بلکه می خواهم کمکتان کنم، درک کنید که وقتی یک شب را در بیرون از خانه صرف می کنید و نزدیک سحر به منزل بازمی گردید، چرا او رویش را از شما برمی گرداند.

او از شما عشق می خواهد.

شاید شما جزء مردهای رمانتیک نباشید، من هم نیستم. لازم نیست که هر روز برای خانم نامه های عاشقانه بنویسید، یا دسته گل بفرستید. کارهای کوچکی هستند که با انجام آنها می توانید تغییرات بزرگی ایجاد کنید.

مثلاً از او بخواهید تا با شما بیرون بیاید، از محل کار خود با او تماس بگیرید، و در مقابل دوستانش از او تعریف کنید.

در این قسمت نقل قولی از یکی از دوستانم را می خوانید....

"خانم ها کارهای کوچک بسیار زیادی انجام می دهند، اما آقایون ترجیح می دهند فقط یک کار بزرگ انجام دهند. خانم ها تمام کارهای کوچک را جدا از هم و با ارزش یکسان در نظر می گیرند؛ این در حالی است که آقایون احساس می کنند یک کار بزرگ، جای همه کارهای کوچک را می گیرد!"

متوجه شدید؛ این راز بزرگی است....اگر آقایون یاد می گرفتند که چگونه می توانند کارهای کوچک را انجام دهند، دیگر لازم نبود دست به کارهای بزرگ بزنند!

اجازه دهید همسرتان درک کند که دوستش می دارید. باید به اندازه کافی کارهای رمانتیک برایش انجام دهید؛ و در هر حال با رفتار خود به او ثابت کنید که دوستش میدارید.

تنها چیزی که او می خواهد این است که به او نشان دهید دوستش دارید و برایش ارزش و احترام قائل هستید. فکر نمی کنم این کار سختی باشد، اینطور نیست؟

آیا واقعاَ شاد هستید؟ آیا اصلاً می‌دانید شاد بودن به چه معنی است و برای رسیدن به خوشبختی چه باید کرد؟ این سوالات برای کسانیکه به دنبال خوشبختی هستند خیلی مهم است. اگر می‌خواهید شاد باشید باید درک کنید که می‌توانید شاد باشید و باید شاد باشید. خیلی‌ها به‌اشتباه باور دارند که لیاقت خوشبختی را ندارند و بدبختی خود را بعنوان سرنوشتشان پذیرفته‌اند. حقیقت این است که خوشبختی، مثل هر چیز دیگری در زندگی، باید پرورانده شود. در زیر به چند نکته برای رسیدن به خوشبختی در زندگی اشاره می‌کنیم.
۱. بدانید که چه چیزی شادتان می‌کند. هرکسی برای رسیدن به شادی و خوشبختی نیازهای خاصی دارد و چیزی که باعث شادی یک نفر می‌شود، ممکن است برای دیگری اینطور نباشد. باید با خودتان بیشتر آشنا شوید و نگران این نباشید که امیال و خواسته‌هایتان با هم‌نوعانتان متفاوت است یا خیر.
۲‌. برای رسیدن به اهدافی که باور دارید شادتان می‌کنند، برنامه‌ریزی کنید. وقتی اهدافتان را دنبال می‌کنید، روحیه‌ بهتری خواهید داشت و بخاطر دنبال کردن چیزی که برایتان اهمیت دارد، احساس بهتری به خودتان پیدا حواهید کرد.
۳. دور و برتان را با آدم‌های شاد پر کنید. وقتی اطرافتان پر از آدم‌های ناامید و افسرده باشد، خیلی راحت دچار افکار منفی می‌شوید. برعکس، وقتی دور و بر آدمهای شاد باشید، روحیه مثبت آنها در شما نیز اثر خواهد گذاشت.
۴. وقتی چیزی خوب پیش نمی‌رود، به جای افسوس خوردن به دنبال راه‌حل باشید. افراد شاد و خوشبخت اجازه نمی‌دهند که موانع زندگی بر روحیه آنها تاثیر بگذارد زیرا می‌دانند که با کمی فکر کردن می‌توانند وضعیت موجود را به نفع خود تغییر دهند.
۵. هر روز چند دقیقه به چیزهایی که شادتان می‌کند فکر کنید. این چند دقیقه فرصت لازم برای متمرکز شدن روی نقاط مثبت زندگی را به شما می‌دهد و شما را به خوشبختی و شادی طولانی می‌رساند.
۶. همچنین خیلی مهم است که هر روز زمانی را به انجام کار خوب برای خودتان اختصاص دهید. چه مهمان کردن خودتان به یک ناهار خوشمزه باشد، چه یک حمام طولانی گرم، یا صرف کردن زمان بیشتری برای ظاهرتان، با این کارها روحیه‌تان بسیار بهتر خواهد شد.
۷. پیدا کردن نکاتی خنده‌دار در موقعیت‌های مختلف راهی برای رسیدن به شادی و خوشبختی است. بااینکه زمان‌هایی وجود دارد که نیازمند این است که جدی باشید، اما در مواقع مناسب راهی برای شوخی و شوخطبعی پیدا کنید تا همه چیز برایتان مفرح‌تر به نظر برسد.
۸. حفظ سلامتی یک راه عالی دیگر برای رسیدن به خوشبختی است. داشتن اضافه‌وزن یا نخوردن غذاهای سالم و مغذی می‌تواند تاثیری منفی بر روحیه شما داشته باشد. علاوه‌براین، ورزش یکی از راه‌های شناخته‌شده برای تولید اندورفین در بدن است که مسئول ایجاد احساس شادی است.
۹. و آخر اینکه، خیلی مهم است که درک کنید شما شایسته خوشبخت شدن هستید. آنهایی که باور دارند لیاقت خوشبختی را ندارند، به طور ناخود‌آگاه، تلاششان برای دست یافتن به خوشبختی را خراب می‌کنند. درصورت لزوم هر روز به خودتان بگویید که لیاقت شاد بودن را دارید و به راهکارهایی برای رسیدن به شادی و خوشبختی فکر کنید.
تعریف خوشبختی بسیار دشوار است اما اکثر افراد می‌دانند که شاد و خوشبخت هستند یا خیر. افراد زیادی باور دارند که خوشبختی شکلی از شانس است و بعضی افراد سرنوشتشان این است که شاد و خوشبخت باشند، درحالیکه در سرنوشت بعضی دیگر بدبختی نوشته شده است. حقیقت این نیست. همه آدمها می‌توانند با بکارگیری این نکات به موفقیت و شادی در زندگیشان دست یابند. بااینکه این نکات بسیار جزئی و ساره بودند اما کمکتان می‌کنند هر روز قدم جدیدی برای رسیدن به خوشبختی بردارید.

به دقت مشکلات و مسائلی که برایشان پیش می‌آید را بررسی می کنند، معایب و مزایای همه انتخاب‌ها را در نظر می گیرند. سعی نمی کنند درمورد مسائل مهم رابطه‌شان، با عجله نتیجه‌گیری کنند.

جامعه‌شناسان و روانشناسان ویژگی‌ها و مهارت‌هایی را برای کسانی که می‌توانند روابطی موفق و رضایت‌‌بخش داشته باشند، مشخص کردند:

1 - فلسفه‌ای سالم از زندگی با ایدآل‌های مشخص دارند.

2 - دوستی، احترام ، عشق بین آنها هر روز بیشتر می شود.

3 - علایق و فعالیت‌های مشترک زیادی دارند.

4 - از همراهی یکدیگر لذت می برند.

5 - اعتماد پذیر هستند و می توانند اعتماد کنند، صادق و در عین حال موقعیت‌شناس هستند.

6 - به یکدیگر وابسته اند.

7 - از موفقیت‌های همدیگر احساس غرور کرده و همدیگر را از ته دل تحسین می کنند.

8 - به کار یکدیگر علاقه‌مند بوده و به آن احترام می گذارند.

9 - در تصمیم‌گیری‌ها مشارکت می کنند.

10 - سعی می کنند کارهای خسته‌ کننده‌ و یکنواختی مثل کارهای خانه را با هم تقسیم کرده و آن را برای هم جذاب کنند.

11 - امید و آرزوهایی واقعبینانه مرتبط با اهدافی قابل دستیابی دارند.

12 - مسئولیت تصمیمات و رفتارهای خود را می پذیرند.

13 - اگر لازمه رسیدن به اهدافشان ادامه تحصیل است، صبورانه ازدواجشان را برای این منظور عقب می ندازند.

14 - مشکلات را چالش‌هایی می بینند که باید بر آن فائق آیند.

15 - قبل از تصمیم‌گیری نهایی برای انتخاب همسر، حداقل سه مورد دیگر را نیز بررسی و به طرق غیر مخرب بر هم خوردن روابط را تجربه کرده اند.

16 - می توانند با وضعیت مالی موجود خود زندگی کنند.

17 - از ضعف‌های خود مطلع بوده و برای تغییر تلاش موثر نشان می دهند.

18 - از انتقاد به طور هوشمندانه‌ای استفاده می کنند اما تعادل را اینطور برقرار می کنند که تحسین‌ها بیشتر از انتقادات باشد.

19 - انسان‌هایی « واقعی » هستند.

20 - می دانند که روابط رو به رشد به افراد کمک می‌کند به خود مطمئن‌تر شوند.

21 - در فعالیت‌های سالم فیزیکی شرکت می کنند – خوب غذا می خورند، ورزش می کنند و به اندازه کافی می خوابند.

22 - کمتر از طعنه و کنایه استفاده می کنند، کمتر غر می زنند و شکایت می کنند.

23 - از حرف زدن و گوش دادن به هم لذت می برند، حتی اگر در مورد موضوعاتی باشد که باهم اختلاف‌ نظر دارند.

24 - عشق‌شان جنون‌آمیز و عجله‌ای نیست (بیش از ۶۰ درصد از طلاق‌های زود هنگام به علت ازدواج عجله‌ای است که در آن زوج بسیار جوان بوده، آشنایی زیادی با هم نداشته و مدت زمان نامزدی کوتاه بوده است).

25 - همدل هستند و برای برآوردن نیازهای همدیگر تلاش می کنند.

26 - با هم فرار نکرده اند (۸۰ درصد زوج‌هایی که با هم فرار می‌کنند، طلاق می‌گیرند).

27 - به همان اندازه که دوست دارند در رابطه دریافت‌ کننده باشند، دهنده هستند.

28 - از دوران نامزدی خود برای آشنایی کامل و رشد هر چه بیشتر عشق شان استفاده می کنند.

29 - به دقت مشکلات و مسائلی که برایشان پیش می‌آید را بررسی می کنند، معایب و مزایای همه انتخاب‌ها را در نظر می گیرند. سعی نمی کنند درمورد مسائل مهم رابطه‌شان، با عجله نتیجه‌گیری کنند.

30 - با احترام و محبت ازدواج می کنند نه از روی دلسوزی.

31 - خانواده‌های همدیگر را با وجود اشکالاتشان، دوست دارند.

32 - در طول دوران نامزدی درمورد مسائل مختلف جنسی بحث می کنند.

33 - از شوخی و شوخ‌ طبعی به صورتی درست و غیر مخرب استفاده می کنند.

34 - از میزان محبت ارائه شده در رابطه‌شان راضی هستند.

35 - سعی می کنند خصوصیات اخلاقی که برای همسرشان آزار دهنده است را تغییر داده و اصلاح کنند.

36 - سعی نمی کنند بیش از حد به اشتباهات گذشته بپردازند، نگاهشان به آینده است تا چنین مواردی دیگر پیش نیاید.

37 - قدرت بخشیدن دارند و از طرف همسرشان نیز بخشوده می شوند.

مشاوره فرآیندی است که طی آن در زمینه ممنوع و مساله خاص به فرد کمک و راهنمایی ارایه می‌شود. مساله ازدواج یکی از موضوعات مهمی است که در فر‌آیند مشاوره همواره مورد توجه است و به عنوان بخشی از فعالیت های یک مشاور محسوب می‌شود. بر این اساس افرادی که قصد ازدواج دارند با کمک جستن از منابع مشاوره‌ای راهنماییهای لازم در این زمینه دریافت می‌کنند تا تصمیمات مناسبتری را اتخاذ کنند.

ضرورت و اهمیت مشاوره قبل ازدواج
ازدواج مساله بسیار مهمی است که بسیاری از جنبه‌های مختلف زندگی فردی و اجتماعی انسان را تحت تاثیر قرار می‌دهد. امروزه شمار روز افزون مواد طلاق موجب شده است تا صاحبنظران به فکر پیدا کردن راه حلهایی باشند که یک ازدواج موفق و سالم را فراهم شاخته مانع از شیوع و افزایش آمار طلاق که یقینا عواقب بعدی آن بسیار دشوارتر و سخت تر شود. مشاوره قبل از ازدواج ابتدا در زمینه مسائل پزشکی ، مساله گروههای فوتی و ژنتیکی آغاز گردید و امروزه کم کم در زمینه مسائل شخصیتی و روانی و روابط نیز در حال شکل گیری و کاربرد است. در این مقوله کارکردهای مشاوره قبل از ازدواج بسیار مهم هستند که به آنها می‌پردازیم.

بررسی ملاک های ازدواج سالم در مشاوره قبل از ازدواج
مشاوره قبل ازدواج در اولویت اول به روشن ساختن ملاک هایی می‌پردازند که برای داشتن یک انتخاب مناسب در ازدواج ضروری هستند. عدم توجه به تعیین چنین ملاک هایی و ارزش گذاری و اولویت بندی نامناسب آنها اغلب موجب ناکامیهای بعدی می‌شوند. بر این اساس در مشاوره قبل از ازدواج تلاش می‌شود ملاکهای افرادی که قصد ازدواج دارند بررسی شده و راهنمایی لازم در مورد نظر داشتن ملاکهای مناسب ارایه گردد.
بررسی آمادگی طرفین برای ازدواج
سن ازدواج عامل مهمی است که می‌توانند رضایت از زندگی مشترک را تحت تاثیر قرار دهد هر چند این عامل به تنهایی نمی‌تواند تعیین کننده باشد، اما عامل مهمی است که باید مورد توجه قرار گیرد. بر این اساس لازم به نظر می‌رسد میزان آمادگی سنی ، روانی و اجتماعی طرفین مورد بررسی قرار گیرد. بطوری که عدم پختگی روانی ، عاطفی ، جسمانی و اجتماعی طرفین مشکلات زیادی را به بار خواهد آورد و روشن است رسیدن به سن و سالی که از لحاظ اجتماعی مناسب برای ازدواج به نظر می‌رسد به تنهایی قابل تکیه کردن نخواهد بود چرا که افراد مختلف در سنین متفاوتی به پختگی و آمادگی لازم برای ازدواج می‌رسند. یک فرد 25 ساله ممکن است از پختگی و رشد و تکامل روانی ، اجتماعی و عاطفی برخوردار باشد در حالیکه فرد دیگری در سن 35 سالگی چنین آمادگی را نداشته باشد.
بررسی تطابق و تناسب شخصیتی طرفین در ازدواج
ویژگیهای شخصیتی بسیار متنوع و متعدد هستند، اما برخی از آنها دخالت بیشتری در رضایت از زندگی مشترک دارند. مطمئنا فردی که بسیار به نظافت و تمیزی اهمیت قائل هست، نخواهد توانست با فردی که چندان در قید و بند این امور نیست زندگی موفقی داشته باشد.

از ویژگی های مهم شخصیتی که تاثیر قابل توجه در این زمینه دارند می‌توان به درون گرایی و برون گرایی اشاره کرد. افراد درون گرا تمایل زیادی به گذراندن اوقات خود به تنهایی دارند در حالیکه برای افراد برون گرا تحمل چنین شرایطی بسیار سخت و آزار دهنده است. افراد درون گرا سرگرمیهایی چون مطالعه و ... دارند در حالیکه افراد برون گرا در شرایط جمعی و سرگرم کننده لذت می‌برند مثل بازی های دسته جمعی.

چنین ویژگی هایی به تعداد زیادی وجود دارند که البته گاه همان بودن ویژگی های طرفین و گاه ناهمسانی آنها می‌تواند فاکتوری برای ازدواج موفق باشد. به عنوان مثال ازدواج فرد درون گرا با فرد درون موفق آمیزتر خواهد بود تا ازدواج درون گرا با فردی برون گرا در حالیکه سلطه جوئی یک ویژگی است که حتما باید ناهمسانی آن در طرفین مورد توجه قرار گیرد. دو فرد سلطه جو میزان تسلط بیشتری در زندگی مشترک خواهند داشت تا ازدواج فردی سلطه جو با فردی سلطه پذیر.

زنان و مردان در رفتار تفاوت های زیادی دارند . مثلاً وقتی یک زن می خواهد سر صحبت را با همسرش باز کند از موضوعهای کاملاً متفاوتی آغاز می کند ، در حالی که مردان زمانی که صحبت می کنند می خواهند افکار و اطلاعاتی را بیان کنند .
برای مردان ارتباط برقرار کردن یعنی تبادل اطلاعات ، در حالی که برای زنان این امر به معنی سهیم شدن ، سهیم کردن و صمیمیت و لذت بردن است . هدف زنان از مکالمه این است که احساسِ حمایت کنند و تا جایی پیش بروند که خودشان را بفهمانند و دیگران را بفهمند . مردان به دنبال صحبت های سریع و ترجیحاً جالب و بامزه و از همه مهمتر علمی و مفید هستند . آنها به ندرت " حرف زدن برای حرف زدن " را دوست دارند . در حالی که زنان دوست دارند از احساسات و علائقشان سخن بگویند.
زنان بدانند
که مردان چگونه ارتباط برقرار می کنند و مخصوصاً بدانند که آنها چگونه ارتباط کلامی ایجاد می کنند .
به مردان کمک کنند تا آنچه را که در درونشان می گذرد ، بهتر و بیشتر با آنان در میان بگذارند . زن عادی ، در مقایسه با مرد عادی در ایجاد ارتباط کلامی استاد است ، مخصوصاً زمانی که ابراز احساسات در میان باشد .
مردان بدانند
به شیوه ارتباط برقرار کردن خود و همسرشان توجه کنند . آنان باید بدانند که بین شیوه ارتباط برقرار کردن آنها و همسرشان تفاوت بسیار زیادی وجود دارد .
با این شناخت آنان می توانند از خود رفع اتهام کنند و نگرش های دفاعی خود را درباره زنان کنار بگذارند و آنها را متهم نکنند که به طور دائم انتقاد می کنند و نق می زنند . مردان احتمالاً می توانند متوجه شوند که زنان از بیان کردن حالت های روحی خود لذت می برند . زنان این کار را به منظور انتقاد از مردان انجام نمی دهند بلکه بیشتر برای بهبود رابطه و نزدیکتر کردن خود به همسرشان و احساسِ داشتن یار و همراه انجام می دهند . برای زنان بیان کردن حالت های روحی ، حتی احساسات منفی ، نوعی اثبات علاقه است.
تفاوت های روانی زنان و مردان
از دهه 1950 به این طرف ، روانشناسی جدید خواسته است از تفاوت های زن و مرد بکاهد ؛ زیرا این تفاوت ها در گذشته ، اغلب برای مطیع کردن و به خدمت گرفتن زنان به کار رفته است . طبق آمار سازمان بهداشت جهانی در مورد 61 جامعه ، تقریباً 50 درصد زوجها طلاق می گیرند یا می خواهند طلاق بگیرند و این اتفاق معمولاً در سال چهارم یا پنجم زندگی مشترک آنها رخ می دهد . درصد ازدیاد طلاق بین سال های 1960 و 1990 به 300 درصد می رسد .
59 درصد خصوصیات و رفتار زیست شناختی مردان و زنان یکی است. هر دو یک مغز ، یک بدن ، دو دست ، دو پا و ... دارند ، نفس می کشند ، غذا می خورند ، می خوابند و ... .
اعتقاد به این که تفاوت های ژنتیکی ، غددی ، هورمونی ، اندامی و ... نمی توانند روی روان و رفتار زنان و مردان اثر بگذارند ، کاملاً غلط و ضد علمی است . اگر روان شناسی تفاوت های دو جنس در قرن 19 این اشتباه را مرتکب شد که مرد را به عنوان جنس برتر شناخت تا بتواند زن را پایین بیاورد و او را فقط به نقش های معمولی بارداری ، تربیت فرزندان و تغذیه محدود کند ، این باور نیز می تواند کاملاً اشتباه و خطرناک باشد که زن و مرد مشابه هستند . زن و مرد در حقیقت انسانند ، اما متفاوت . در کتاب ، " کشف کردن تفاوت هایمان " ، اثر ژورتانبنوم ، گفته شده است که برای درک واقعیت چهار روش وجود دارد : فیزیکی ، احساسی ، عقلانی و روحانی . زنان به راحتی می توانند از یک روش به روش دیگر بروند اما مردان با روش فیزیکی و عقلانی راحت ترند . به عنوان مثال مردی که غمگین یا شاد است این حالت ها را با رفتار ( فیزیکی ) خود نشان می دهد . به عبارت دیگر مرد به عمل ، ارجحیت می دهد . زن غم را احساس می کند و حتی می تواند بی دلیل احساساتی شود ، ولی درک این موضوع برای مر بسیار سخت است . زن به رابطه خود و محیط ، بیشترین ارجحیت را می دهد .
برای مرد ، هیجان بیانگر یک مشکل یا تعارض است ؛ پس به دنبال این هیجان می رود تا آن را از بین ببرد و آرامش روحی اش را دوباره به دست بیاورد . برای زن هیجان به صورت بهانه برای ایجاد ارتباط در می آید . زن می خواهد هیجان خود را بیان کند ، آن را با دیگران تقسیم کند و در مقابل ، هیجانهای دیگران را به دست آورد . وقتی زن هیجان خود را برای شوهرش تعریف می کند شوهر به طور خودکار فکر می کند که خودش قسمتی از مشکل است ، او دلیل یا یکی از دلایلی است که این هیجان را به وجود آورده است .
بنابراین اغلب به حالت دفاعی ، واکنش نشان می دهد . شوهر برای آن که به زنش کمک کند تا هیجان او از بین برود ، به جستجو و پیدا کردن راه حلی برای مشکل می گردد . این کار موجب می شود که زن فکر کند مرد می خواهد عیب او را جبران کند یا می خواهد همیشه حرف آخر را بزند ؛ زیرا مرد هیجان خود را به شیوه عقلانی و اندیشمندانه بیان می کند ، برای همین احساس می کند که مورد حمله قرار گرفته ، و زن احساس می کند که درک نشده است .
یک متخصص در زبان شناسی اجتماعی برای درک این که چرا مردان و زنان در ارتباط برقرار کردن این قدر مشکل دارند ، به تحلیل روش های مکالمه و گفتگو بین زنان و مردان پرداخته است. او نشان داده که مردان به اندازه زنان حرف می زنند اما آنها در همان شرایط از همان موضوعها و برای همان هدف ها حرف نمی زنند . زنان برای ایجاد ارتباط و بیان حالت های روحی خود از زبان ارتباطی و صمیمانه ، استفاده می کنند . مردان از زبان برای انتقال اطلاعات و دریافت آن بهره می گیرند . برای مرد ، زبانِ عملکرد ابزاری دارد و برای حفظ استقلال به کار می رود . مردان از واقعیت های عینی و خارجی حرف می زنند ، در حالی که زن از زندگی خصوصی خود برای استراحت و تجدید قوا در سکوت بهره می گیرند .
مرد در جمع بیشتر حرف می زند ، مرد سخنرانی می کند و زن تظاهر می کند که گوش می دهد ؛ زیرا برای زن زندگی خصوصی اهمیت دارد و نه موقعیت اجتماعی . به علاوه مردان تنها زمانی در جمع صحبت می کنند که هر بار فقط یک نفر حرف بزند در حالی که زنان وقتی بیشتر از یک صدا شنیده می شود ، راحت تر حرف می زنند . هنگام حرف زدن ، زنان معمولاً به دنبال تأیید شدن هستند ، در حالی که مردان قدرت طلبی می کنند. زنان برای ارتباط برقرار کردن ، ناراحتی ها یا نگرانی های کوچک خود را تعریف می کنند ، مرد بیان ناراحتی ها یا نگرانی ها را به حساب سرزنش یا انتقاد از خود می گذارد .
با درنظر گرفتن این موضوع که بین زنها و مردان تفاوت های زیادی وجود دارد (که این تفاوت ها مکمل یکدیگرند).
مردان می خواهند که زنان ، کمتر حرف بزنند ، فعالیت های بدنی بیشتری داشته باشند ، کمتر رمانتیک باشند ، کمتر فکر خود را به دیگران مشغول کنند ، به کارشان بیشتر مشغول باشند ، بیشتر منطقی باشند ، بیشتر در خانه بمانند ، کمتر حساس باشند ، خوش قول تر باشند و زودتر حاضر شوند .
زنان می خواهند که مردان ، بیشتر حرف بزنند ، بیشتر عاطفی باشند ، فعالیت های بدنی کمتری داشته باشند ، بیشتر رمانتیک باشند ، وقت خود را کمتر به کار و بیشتر برای خانواده صرف کنند ، کمتر حسابگر باشند ، بیشتر به بیرون از خانه بروند و همدردی بیشتری نشان دهند ، کمتر عجله داشته باشند و به سلامت خود بیشتر برسند .
با مقایسه یک به یک خواسته های زنان و مردان به نظر می رسد شاهد یک صف آرایی برای نبرد هستیم . نبردی که در آن هر کسی ادعا می کند طرف مقابل او را دوست ندارد ؛ هر کس ، ادراک خود را به عنوان هنجار معرفی می کند که باید دنبال شود . هر دو طرف خیال می کنند که مسئله ، مسئله عشق یا اراده است اما نمی دانند که تفاوت های ذاتی باعث به وجود آمدن این تفاوت ها می شود و دشواری ها را به وجود می آورد .
باید تفاوت های زنان و مردان را شناخت و به آنها اهمیت داد نه این که برای " هنجارسازی " جنس مخالف به کار گرفت . با این کار یکی دیگری را متهم نخواهد کرد که صداقت ندارد یا نمی تواند ارتباط برقرار کند .

1 – در مقابل همسر خویش ، گرفتاری های روزانه و حوادث تلخ و ناگوار زندگی را با اخم و چهره عبوس مطرح نکنید.
2 – هدیه دادن مهر و محبت را زیاد می کند ؛ به مناسبت های مختلف برای همسر خود هدیه ای هرچند کوچک خریداری و با چهره ای شاد و خندان به او تقدیم کنید.
3 – چنانچه کمبودی در منزل مشاهده می شود ، باکمال محبت و خوشرویی تذکر دهید.
4 – در حضور همسر خود ، به هیچ وجه از زنان دیگر تمجید نکنید و توانایی های آنها را به رخ وی نکشید.
5 – به بستگان همسر خود مانند : پدر و مادر و سایراقوام وی احترام بگذارید و برای دعوت آنان به خانه خود قبل از همسر خود اقدام کنید.
6 – هیچ وقت از معاشرت همسر خود با بستگان صالحش جلوگیری نکنید و در معاشرت و دید و بازدید با بستگان وی پیشقدم باشید.
7 – با بستگان خود نزد همسرتان درگوشی و نجوا نکنید.
8 – هیچ گاه همسر خود را به ویژه نزد بستگانش تحقیر نکنید؛ توهین و بی احترامی به همسر از صفا و صمیمیت در زندگی زناشویی می کاهد.
9 – هیچ گاه خود را برتر از همسر خود معرفی نکنید. سعی کنید " من " و " تو " در زندگی زناشویی نباشد کلمه " ما " زندگی را گرم و لذتبخش می کند.
10 وقتی که همسر شما عصبانی است او را با مهر و محبت آرام کنید.
11 – برای رفتن به مهمانی و گردش سعی کنید همراه فرزندان و همسر خود باشید و پیشنهاد همسر خود را در این مورد به علت کار و خستگی رد نکنید.
12 – امتیازات اجتماعی ، فرهنگی ، اقتصادی و ... فامیل خود را در صورتی که باهمسر شما فاصله اجتماعی و طبقاتی دارند مطرح نکنید.
13 – کارهای همسر خود ، هرچند کوچک را تحسین کنید. تمجید و ستایش زن به علت روح لطیف و مهربانی که دارد کلید کامیابی در زندگی زناشویی است.
14 – در قبال همسر خود ، در امور مختلف قدرت نمایی نکنید.
15 – زحمات و هزینه هایی را که برای پذیرایی خویشاوندان همسر خود صرف می کنید ، هیچ گاه بر زبان نیاورید.
16 – همسر خود را در خانه محصور و محدود نکنید و وی را از دستیابی به شادی ها محروم نسازید.
17 – شادی و خنده های خود را در محل کار خود جا نگذارید و فراموش نکنید که همسر شما درخانه هم نیازمند شادی و خنده های شماست.
18 – کمک کردن در انجام کارهای منزل را فراموش نکنید و بدانید همان مقدار که شما در خارج از منزل خسته می شوید ، زن هم درمنزل از کارهای منزل خسته می شود و نیازمند مساعدت و قدردانی است.

«« در جهان هیچ چیز بهتر از راستی نیست »»

خلاصه : اختلافات زناشویی گاهی خوب است با خواندن این مقاله این واقعیت را باور میکنید
متن کل خبر : بیشتر ما در رابطه مان با همسر از کشمکش و بگومگو گریزان هستیم. معمولاً آن را چراغ قرمزی در روابط مان می دانیم و البته بیشتر آن را مشکل طرف مقابل مان می دانیم در نتیجه برای حل مشکل به دنبال سرزنش خود یا دیگری هستیم. اما نگران نباشید. اختلاف در رابطه زناشویی مساله ای طبیعی و حتی خوب است که مشکلات روبه افزایش را در رابطه سالم و رو به تکامل نشان می دهد و امکان حل آنها را فراهم می کند. جر و بحث های تند اعتماد، درک متقابل و صمیمیت بیشتری ایجاد می کند.
اختلاف در زندگی زناشویی ممکن است ناخوشایند به نظر برسد اما در حقیقت اگر با آن درست برخورد کنیم روابط را به سطح بالاتری از همکاری و سرزندگی سوق می دهد. به جای اینکه اختلاف علامت پایان رابطه باشد می توان آن را کاتالیزوری برای تغییرات مثبت و کشف چیزهای جدید در رابطه دانست. به روش های ملموس زیر توجه کنید.
در این موارد اختلاف می تواند سبب تغییرات مثبت در رابطه شود. مهم ترین نکته در دستیابی به نتیجه مثبت از یک جر و بحث تند تغییر زاویه دید است. در طول گفت وگو با همسرتان همیشه به خاطر داشته باشید هر دو با هم اختلاف دارید، طرف مقابل هم جنبه های مثبتی دارد، همه مشکلات را به گردن او نیندازید.

● اختلاف نشانه مشکل دیگری است
پرهیز از اختلاف در زندگی زناشویی این واقعیت را تغییر نمی دهد که مساله ای در زندگی زناشویی تان هست که باید به آن رسیدگی شود. اختلافات که بالا می گیرد دلیل بر این است که زن و شوهر باید وقت بیشتری با هم بگذرانند.
در غیر این صورت فاصله بیشتری بین آنها ایجاد می شود و بیشتر از هم دور می شوند. اختلاف باعث از نو پیدا شدن ارزش های مهم می شود و کمک می کند زن و شوهر برای یک هدف مشترک دوباره با هم متحد بشوند. هنگامی که در زندگی زناشویی اختلافی پیش می آید طرفین ممکن است دریابند وقت آن رسیده که نقش های کنونی خود را کنار بگذارند و نیز انتظارهایی را که از طرف مقابل دارند تغییر بدهند.
اختلاف معمولاً نشان دهنده این است که زن و شوهر روش های قدیمی با هم بودن را پشت سر گذاشته اند و باید پیوسته برای رابطه خود دوباره برنامه ریزی و آن را احیا کنند.

● مشاجره به سبک جدید
تصور کنید هنگامی که بین زن و شوهر مشاجره ای درمی گیرد، اگر زیادی پیگیر یا حتی هیجان زده باشید ممکن است چه اتفاقی بیفتد؟ پاداشی که می گیرید صمیمیت بیشتر، دوستی عمیق تر و رابطه متقابل رشدیافته تر است. پنج نکته کمکی زیر را برای استخراج طلای موجود در اختلافات زناشویی به یاد داشته باشید:
۱) از وسوسه سرزنش دیگری بگریزید، دنبال نتیجه گیری هایی باشید که فرصت های خوب نهفته در اختلافات را نمایان کند. فکر کنید اگر این موقعیت می بایست توجه شما را به چیزی کاملاً به دور از مشکل تان جلب می کرد، آن چه می تواند باشد.
۲) از رویاها، خواست ها و ارزش هایی که ممکن است ورای این اختلاف نهفته باشد از همسرتان سوال کنید. «این مساله چه اهمیتی برای تو دارد؟»
۳) درباره انتظارات تان که برآورده نشده یا رویاهایی که از آنها ناامید شده اید و شما را بسیار غمگین کرده خیلی راحت و صادقانه صحبت کنید. «چیزی که واقعاً مرا ناراحت کرده این است که...»
۴) به جای شکایت کردن و غر زدن درخواست خود را مطرح کنید. واضح و مستقیم درباره چیزی که می خواهید صحبت کنید و بی خود درباره چیزهایی که دوست ندارید داد سخن سر ندهید.
۵) منصف باشید و حتی اگر دو درصد از حرف های طرف مقابل درست است آن را پیدا کنید. هیچ کس صددرصد درست نمی گوید و هیچ کس هم صددرصد اشتباه نمی کند. فصل مشترک بین درست ها را پیدا و بر آنها تاکید کنید.
و بالاخره به خودتان اعتماد داشته باشید، به همسرتان اعتماد کنید و آگاه باشید چه اتفاقی دارد در رابطه تان می افتد چون شاید هنوز ندانید این اختلافات دارد شما را به کجا می رساند. هنگامی که موفق به درک فرصتی که پیش آمده شدید و کاملاً صادقانه خودتان را محک زدید و مشتاقانه در پی کشف چیزهایی باشید که برای همسرتان اهمیت دارد در همه جنبه های رابطه زناشویی تان رضایتمندی بیشتری احساس خواهید کرد.

● برای بگومگو آمادگی داشته باشید
وقتی دو نفر در کنار هم قرار می گیرند مسلم بدانید که اختلاف سلیقه و درگیری به وجود می آید. این کاملاً طبیعی است و نیاز به تغییر و تکامل را نشان می دهد. اگر به این امر آگاه باشید می توانید از قبل برای اختلافات برنامه ریزی کنید و برای آن آماده باشید. بعد از آن برای رسیدن به توافقاتی که می خواهید استفاده کنید. به یاد داشته باشید خیلی آسان تر است که برای اختلاف آمادگی داشته باشید تا اینکه کاملاً در آن غرق شده باشید و بعد بخواهید از آن استفاده کنید. اختلاف قسمتی طبیعی از هر رابطه ای است و بیشتر اوقات نشانه تمام شدن عمر رابطه نیست. باید به اختلافات زناشویی خوشامد گفت چون نشانه ای برای تلاش برای رابطه ای بهتر و تکامل یافته تر و راهی برای فهم متقابل عمیق تر است.

● از رودررویی با همسرتان نهراسید
«من از جر و بحث متنفرم»، «ما نمی توانیم مشکلات مان را خوب حل کنیم، پس اصلاً وارد مشاجره نمی شویم»، «من می گذارم او خودش هر کاری دلش می خواهد انجام بدهد».
گوش کردن، صحبت کردن، برقراری ارتباط، حل مساله، تصمیم گیری مشترک... اینها لازمه ارتباط بین زن و شوهر هستند. رابطه بدون مهارت های ارتباطی و اختصاص زمان مفید برای صحبت درباره مسائل مشترک خیلی زود به دردسر می افتد و منجر به شکست می شود.
به خصوص زوج هایی که شغل های پراضطراب دارند بیشتر باید به این مساله توجه کنند. خیلی زن و شوهرها با هم حرف نمی زنند چون می خواهند از اختلاف و مشاجره بپرهیزند. عقیده نادرستی رایج است که اختلاف و درگیری بد است. یکی از دلایل اصلی اختلافات خانوادگی این است که زن و شوهرها نمی توانند با مسائلی که برایشان پیش می آید، روبه رو بشوند. ممکن است داد و بیداد راه بیندازند اما نمی توانند با صداقت و احترام متقابل با مشکل اصلی مواجه بشوند. انگار اختلاف و برخورد با یکدیگر بی ادبی است.
در حالی که اختلاف و برخورد طبیعی و نشانه سلامت رابطه است. زن یا شوهری که باعث ایجاد اختلاف می شود، آدم بدی نیست و کار غلطی انجام نداده است. اختلاف فتح بابی برای مکالمه و حل مشکلات است. از اختلاف و درگیری نترسید.
هدف تان نباید پرهیز از درگیری باشد بلکه باید ابزار تکیه کردن بر اختلافات و حل آنها را یاد بگیرید تا بتوانید زندگی خود را دوباره بر اساس آموخته های جدید سازمان دهی کنید. بعضی زن و شوهرها فکر می کنند اگر اختلاف عقیده خود را بروز بدهند رابطه شان در معرض نابودی قرار می گیرند. بنابراین از درگیری فرار می کنند یا ابزارهای ناکارآمدی را به کار می گیرند که مشکل را سریع اما سطحی حل می کند.
مصالحه یا به اجبار قبول کردن خواسته همسر دو تا از این ابزارهای ناکارآمد هستند. معمولاً اگر به زن و شوهری که اختلاف دارند توصیه شود به خاطر دیگری کوتاه نیایند، تعجب می کنند. مگر مصالحه لازمه زندگی مشترک نیست؟
واقعیت این است که تصمیم هایی که بر اساس مصالحه گرفته می شوند فاقد خلاقیت لازم هستند و معمولاً پایدار نمی مانند. مطمئناً هرچند وقت یک بار لازم است یکی از زوجین مصلحت اندیشی کند و بر سر مساله ای با دیگری کنار بیاید اما درباره تصمیمات مهم مصالحه ممکن است عصبانیت و مقاومت به بار بیاورد. مصالحه معمولاً نتیجه این است که هر دو نفر درباره مساله ای واداده اند تا با هم به توافق برسند و تصمیم نهایی هم نسخه تعدیل شده دو نظر و عقیده قوی و محکم است.
اگر بخواهید از زیر بار اختلاف و درگیری فرار کنید، مصالحه روش بسیار خوبی است. به نظر می رسد با مصالحه می توان اغتشاش ها را فرو نشاند و هر دو طرف را راضی و خوشحال کرد، اما آنچه واقعاً اتفاق می افتد این است که هر دو طرف احساسات خود را زیر پا می گذارند. ممکن است یکی از زن و شوهر از مصالحه رنجیده باشد و منتظر دستاویزی باشد تا ثابت کند تصمیم گیری غلط بوده و باید بر اساس نظر او تصمیم می گرفتند.
دیگری ممکن است فکر کند کار کاملاً درستی انجام داده که نظرش را به همسرش تحمیل نکرده اما هنگامی که مصالحه نتیجه رضایتبخشی دربر نداشته باشد او هم احساس ناخشنودی می کند. کمی روی این موضوع فکر کنید تا خودتان دریابید تصمیمات مشترکی که بر اساس مصالحه گرفته اید چقدر دوام داشته اند.
قبول اجباری یا مجبور کردن دیگری به پذیرش عقیده یکی دیگر از راه های پرهیز از اختلاف در روابط بین زن و شوهرها است. ممکن است زن یا شوهر، هر کدام که توانایی قانع کردن دیگری را دارد، دیگری را وادار به پذیرش نظر خاصی بکند.
در حالی که معنی پذیرش این نیست که او هم آن نظر را قبول دارد. در حقیقت نفر دوم فقط برای پرهیز از جنگ و دعوا وانمود به پذیرش کرده و تسلیم شده است. پس اشتباه نکنید. نه همسرتان را وادار به پذیرش نظر خودتان بکنید و نه به زور نظر او را بپذیرید. به این ترتیب اختلاف تان حل نمی شود و بدتر از آن اینکه مشکل پنهان می شود و روزی عمیق تر سر باز می کند. اگر وقتی را برای صحبت کردن با همسرتان اختصاص ندهید، اگر به پرورش رابطه تان اهمیت ندهید و اگر از اختلافات سازنده و برخوردهای سالم طفره بروید رابطه تان دیر یا زود فرو می پاشد. پس از همین الان دست به کار بشوید و مهارت های ارتباطی خود را تقویت کنید. از وقت خود خوب استفاده کنید و رابطه ای معنی دار و دوستانه با همسرتان ایجاد کنید.

● اگر اختلاف خوب است چرا حال مان را بد می کند
اختلافات زناشویی طبیعت دوگانه و متضادی دارد. بسته به اینکه چطور با آن کنار بیایید، ممکن است سازنده یا مخرب باشد. ممکن است فکرهای جدید و خارق العاده و زاویه دیدی تازه درباره چیزی که تاکنون به آن توجه نکرده اید برایتان به ارمغان بیاورد. اما اگر درست با آن برخورد نکنید ممکن است باعث دل شکستگی و خرد شدن عزت نفس و غرور آدم بشود.
مشکلی که زن و شوهرها در اختلافات زناشویی دارند خود اختلاف نیست بلکه بیشتر روش برخورد افراد با احساسات شان است که متاسفانه جزء جدانشدنی اختلافات است.
اشتباه بیشتر مردم این است که بدون اینکه بفهمند کدام احساس شان درگیر ماجرا است سعی می کنند مشکل را به طور مجرد حل کنند. آنها مشکلات را له می کنند و حین این کار احساسات خودشان را هم که به آن مشکلات آویخته له می کنند. درست است که این کار مشکلات را از سر راه کنار می زند اما به احساساتی که در آن دخیل هستند آسیب می رساند. به همین علت است که بگومگوهای زناشویی حال شما را بد می کند. این مشکل از تمرکز بیش از حد بر مشکل به جای احساسات درگیر در آن ناشی می شود.

«« در جهان هیچ چیز بهتر از راستی نیست »»

خانمی‌ می‌ گفت : وقتی‌ در ابتدای‌ زندگی‌ زناشویی‌ هستیم، همه‌ چیز در اطرافمان‌ شیرین‌ و دلچسب‌ و همه‌ لحظات‌ زندگی‌ مملو از شادی‌ و خوشحالی‌ است؛ و هرگز تصور نمی‌ کنیم‌ که‌ روزی‌ این‌ احساسات‌ خوش‌ و سبکبالی‌ خیال، تبدیل‌ به‌ شرایط‌ ناهموار و دشواری های‌ پی‌ در پی‌ در زندگی‌ شود. اما طولی‌ نخواهد کشید که‌ با گذشتن‌ سال های‌ اول‌ ازدواج، شادی ها یکی‌ پس‌ از دیگری‌ رنگ‌ می‌ بازند و روزی‌ به‌ خود می ‌آییم‌ و می ‌پرسیم‌ چه‌ اتفاقی‌ افتاد؟ چرا همه‌ چیز به‌ این‌ زودی‌ عوض‌ شد؟ آیا گذر ایام‌ بود یا حضور بچه‌ها و افراد دیگر که‌ این‌ تغییرات‌ را سبب‌ شد؟
ازدواج‌ کلمه ‌ای‌ جادویی‌ نیست‌ که‌ بتواند همه‌ نیازهای‌ ما را برآورده‌ سازد. مورد دیگر این‌ است‌ که‌ باید همسر خود را همراه‌ با محاسن‌ و معایبش‌ بپذیرید. البته‌ پیشنهاد نمی ‌کنیم‌ بی ‌انصافی، بی ‌رحمی، بی ‌نزاکتی‌ و رفتارهای‌ ناشایست‌ او را برای‌ همیشه‌ تحمل‌ کنید، زیرا آدمی‌ قادر است‌ رفتار خود را اصلاح‌ کند؛ اما فراموش‌ نکنید هرگز قادر نیست‌ ماهیت‌ خود را عوض‌ کند.
ما نمی ‌توانیم‌ گذر زمان‌ را متوقف‌ یا حضور بچه‌ها را در زندگی‌ کتمان‌ کنیم، اما می ‌توانیم‌ پایه‌ های‌ زندگی‌ را براساس‌ این‌ واقعیت ها بنیان‌ نهیم‌ و بکوشیم‌ روزهای‌ شاد اول‌ ازدواج‌ را در زندگی‌ تکرار کنیم. اما چگونه؟ آیا همان‌ طور که‌ لوئیز برد در کتاب‌ «چگونه‌ شوهران‌ خود را شیفته‌ خود کنید» می ‌گوید، باید هر روز یک‌ دسته‌ گل‌ تازه تهیه‌ کنید تا شوهرانتان‌ هنگام‌ آمدن‌ به‌ خانه‌ غافلگیر شوند؟ یا با پوشیدن‌ یک‌ لباس‌ نو سعی‌ کنید از خشکی‌ و یکنواختی‌ زندگی‌ بکاهید؟ آیا باید به‌ نصیحت‌ گروهی‌ از زنان‌ گوش‌ فرا دهید و به‌ زندگی‌ و بچه‌ های‌ خود بی ‌توجه‌ باشید و هر روز در پی‌ تغییر لباس‌ و مدل‌ موی‌ خود باشید تا در نتیجه‌ چنین‌ کاری‌ شوهرانتان‌ آمدن‌ به‌ خانه‌ را به‌ رفتن‌ به‌ هر جای‌ دیگر ترجیح‌ دهند؟ یا باید شیوه‌ گروهی‌ دیگر از زنان‌ را پیش‌ بگیرید و به‌ محض‌ این که‌ شوهر به‌ خانه‌ آمد، ناله‌ سر دهید و شکایت‌ کنان‌ سعی‌ کنید مشکلات‌ کوچک‌ زندگی‌ را بزرگ‌ جلوه‌ دهید تا با جلب‌ محبت‌ و ترحم‌ او اندکی‌ زندگی‌ را خوشایندتر جلوه‌ دهید؟
اما هیچ‌ کدام‌ از این‌ ظاهر سازی های‌ فریبنده، به‌ تنهایی‌ نمی ‌تواند مؤثر باشد و از بروز اختلافات‌ و مشکلات‌ زناشویی‌ جلوگیری‌ کند؛ بلکه‌ باید بکوشید تا «شوهران‌ خود را دوستان‌ خود کنید»!
برای‌ ایجاد این‌ صفا و صمیمیت‌ لازم‌ است‌ موانع‌ را شناسایی‌ کنید و آنها را یکی‌ پس‌ از دیگری‌ از سر راه‌ بردارید. ریچارد آستین می ‌گوید: «یکی‌ از بزرگترین‌ موانع‌ بر سر راه‌ خوشبختی‌ توقعات‌ بیش‌ از حد است». زیرا گروه‌ بی ‌شماری‌ از جوانان، برداشت‌ غلطی‌ از ازدواج‌ دارند و همواره‌ می پندارند ازدواج‌ معجزه ‌ای‌ است‌ که‌ اگر در زندگی‌ آنان‌ به‌ وقوع‌ پیوندد، تمام‌ مشکلات‌ را حل،‌ و زندگی‌ را شیرین‌ و شاد می ‌کند. آنها با چنین‌ تعبیر نادرستی، اقدام‌ به‌ ازدواج‌ می ‌کنند و پس‌ از مدتی‌ درمی ‌یابند که‌ آنچه‌ در ذهن‌ داشته‌ اند، رؤیایی‌ بیش‌ نبوده‌ است. گروهی‌ دیگر بدون‌ در نظر گرفتن‌ توانایی‌ و سلامت‌ روح‌ و روان‌ همسر خود، سعی‌ می‌ کنند همه‌ کارهای‌ شاق‌ و پر زحمت‌ را به‌ او بسپارند و با این‌ روش‌ هرگونه‌ فرصتی‌ را برای‌ به‌ وجود آمدن‌ روابط‌ دوستانه‌ و صمیمی‌ از بین‌ می ‌برند. از نظر روانی‌ هر انسانی‌ نیازهایی‌ دارد، مانند مطرح ‌شدن، پذیرفته ‌شدن، ایمن ‌بودن‌ و تعلق‌ داشتن‌ که‌ هر یک‌ از این‌ نیازهای‌ درونی‌ تا حدودی‌ در ازدواج‌ برآورده‌ می ‌شود. زن‌ و شوهر می‌ توانند در به‌ وجود آوردن‌ حس‌ خوب ‌زیستن‌ به‌ یکدیگر کمک‌ کنند، اما هیچ‌ کدام‌ قادر به‌ آفرینش‌ شادی‌ و خوشبختی‌ مطلق‌ برای‌ دیگری‌ نیستند.

ما انتظار داریم‌ دیگران‌ هر کاری‌ که‌ از دستشان‌ بر می‌ آید، برایمان‌ انجام‌ دهند، در حالی‌ که‌ خود کمترین‌ توجهی‌ به‌ خواسته‌ های‌ آنها نمی‌ کنیم. می ‌خواهیم‌ از اشتباهات‌ ما چشم‌ بپوشند، اما خودمان‌ کوچکترین‌ گذشتی‌ در مورد رفتار بد آنها نداریم. شما می‌ خواهید شوهرتان‌ از هر نظر بی‌ عیب‌ باشد، در حالی‌ که‌ از عیب های‌ خود بی‌ خبرید. همیشه‌ سعی‌ دارید عیوب‌ او را برشمرید و ناله‌ و شکایت‌ کنید که‌ چرا این‌ شوهر آن‌ طور که‌ باید باشد نیست؛ چرا قادر نیست‌ مرا درک‌ کند؟ حتی‌ گروهی‌ از زنان‌ پا را از این‌ هم‌ فراتر نهاده، سعی‌ می ‌کنند شخصیت‌ شوهر را درهم‌ ریخته، دوباره‌ آن‌ را آن‌ طور که‌ می‌ خواهند شکل‌ دهند یا او را مجبور کنند آن‌ طور که‌ می‌ خواهند باشد، نه‌ آن‌ گونه‌ که‌ هست. البته‌ فقط‌ زن ها نیستند که‌ مرتکب‌ چنین‌ اشتباهی‌ می‌ شوند؛ کم‌ نیستند مردانی‌ که‌ همواره‌ از زنان‌ خود خرده‌ می‌ گیرند. به‌ هر حال‌ فراموش‌ نکنید هیچ‌ توهینی‌ بزرگتر از این‌ نوع‌ عدم‌ پذیرش ها نیست.

اولین‌ گام‌ برای‌ به‌ وجود آوردن‌ یک‌ زندگی‌ زناشویی‌ موفق‌ ، پذیرفتن‌ واقعیت هاست.
از جمله‌ واقعیت هایی‌ که‌ باید درک‌ و پذیرفته‌ شوند، معنای‌ ازدواج‌ است؛ باید دانست‌ ازدواج‌ یک‌ نوع‌ شرکت‌ است‌ که‌ نیاز به‌ رعایت‌ اصول‌ و قوانینی‌ دارد. ازدواج‌ کلمه ‌ای‌ جادویی‌ نیست‌ که‌ بتواند همه‌ نیازهای‌ ما را برآورده‌ سازد. مورد دیگر این‌ است‌ که‌ باید همسر خود را همراه‌ با محاسن‌ و معایبش‌ بپذیرید. البته‌ پیشنهاد نمی ‌کنیم‌ بی ‌انصافی، بی ‌رحمی، بی ‌نزاکتی‌ و رفتارهای‌ ناشایست‌ او را برای‌ همیشه‌ تحمل‌ کنید، زیرا آدمی‌ قادر است‌ رفتار خود را اصلاح‌ کند؛ اما فراموش‌ نکنید هرگز قادر نیست‌ ماهیت‌ خود را عوض‌ کند. اجازه‌ دهید این‌ مسئله‌ را با یک‌ مثال‌ بیشتر بررسی‌ کنیم.
برای‌ ایجاد این‌ صفا و صمیمیت‌ لازم‌ است‌ موانع‌ را شناسایی‌ کنید و آنها را یکی‌ پس‌ از دیگری‌ از سر راه‌ بردارید.
فرض‌ کنید شما با مردی‌ که‌ اهل‌ مطالعه‌ یا تفریحات‌ آرام‌ است‌ ازدواج‌ می‌ کنید؛ انتظار نداشته‌ باشید بعد از ازدواج‌ او به‌ مردی‌ شلوغ‌ و پر سروصدا که‌ اهل‌ تفریحات‌ و برنامه‌ های‌ مهیج‌ است‌ تبدیل‌ شود. ممکن‌ است‌ شوهرتان‌ همان‌ فلسفه‌ شما را در زندگی‌ نداشته‌ باشد یا تفریحات‌ مهیج‌ مورد پسند او نباشد. نخواهید که‌ او کاملاً عوض‌ شود. ممکن‌ است‌ همسرتان‌ نتواند تاجری‌ موفق‌ یا ورزشکاری‌ مشهور شود، اما مثلاً می ‌تواند کارمندی‌ خوب‌ و متعهد باشد. باید بدانید همه‌ انسان ها از ذوق‌ و استعداد یکسان‌ برخوردار نیستند. اگر همسر شما در زمینه‌ تجارت، ورزش‌ یا هنر موفق‌ نیست‌ و ذوقی‌ نشان‌ نمی ‌دهد، نباید به‌ خودتان‌ اجازه‌ دهید که‌ درباره‌ اش‌ بد قضاوت‌ کنید و او را مورد ارزیابی‌ نادرست‌ قرار دهید. نباید هر روز یأس‌ و ناامیدی‌ نشان‌ دهید و مثلاً بگویید چرا شوهر من‌ مثل‌ شوهر خواهرم‌ نیست‌ که‌ فلان‌ ماشین‌ آخرین‌ مدل‌ را داشته‌ باشد یا چرا مانند شوهر دوستم‌ سرشناس‌ و معروف‌ نیست. همان‌ طور که‌ شما نمی ‌توانید مثل‌ دوست‌ یا خواهر خود باشید، شوهر شما نیز نمی‌تواند مثل‌ شوهران‌ آنها باشد!
اگر به‌ انجام‌ چنین‌ کارها و تکرار چنین‌ حرف هایی‌ در زندگی‌ ادامه‌ دهید، نه‌ تنها شوهر خود را نسبت‌ به‌ زندگی‌ دلسرد کرده‌اید و او را به شدت‌ آزرده‌ خاطر ساخته‌ اید، بلکه‌ این‌ رفتار شما مقدمه‌ ای‌ خواهد شد برای‌ از هم‌ پاشیدن‌ زندگی...
بنابراین‌ فراموش‌ نکنید که‌ پذیرفتن‌ واقعیت ها زیربنای‌ هر نوع‌ موفقیت‌ و روابط‌ سالم‌ است.
منبع:چگونه‌ شوهران‌ خود را بهترین‌ دوستان‌ خود کنید؟ ، نوشته‌ شرلی‌ ال‌ ردل، ترجمه‌ آلماندخت‌ مزینانی

اگر چشم، مدخل روح باشد، آنوقت می توان گفت که لب هم راهرو ذهن اسـت. ما افکار خود را با یک لبخند انتقال می دهیم، عشق را در کلمات می گنجانیم و احساس خود را با بوسه ابراز می نماییم.
در یک بوسه مطالب عمیقی وجود دارد که بیان آن ها از توان واژه ها بیرون است.

نـویسنده کتاب "عشق و رابـطه جنسی"، دکتــر جان فری مـعتقد است : بوسیدن هنر است و نشان دهنده یک نوع بیان فردی و کاملاً شخصی از عشق و محبت می باشد.

بوسه های دوران اول آشنایی ها بسیار در خاطره ها ماندگار هستند ، زیرا زوجین برای اولین بار به هم نزدیک می شوند و طبیعی است که کمی مضطرب شده و عصبی شوند.

بوسه را ، شاید بتوان تنها عمل دو جانبه و منصفانه دانست که در یک آن، کام هر دو طرف را شیرین می سازد.
زمانی که احساس می کنید تمایل دارید تا همسرتان را ببوسید این کار را انجام دهید، لازم نیست حتماً صبر کنید تا سلیقه او را بهتر بشناسید، او را ببوسید و به مرور زمان می توانید او را بهتر بشناسید.

یکی از مواردی که زیبایی بوسه را چند برابر می کند این است که در همه جا قابل درک بوده و تقریبا یک رفتار عمومی میان آدمیان می باشد بوسه در شرایط مختلف می تواند معانی متفاوتی را در بر داشته باشد، به همین دلیل برای انواع بوسه ها، نام های مختلفی انتخاب کردند. به عنوان مثال: بوسه از روی دوستی، بوسه از روی احساس عشق و محبت، بوسه بعنوان بخشی از معارفه و ... بوسه آتشین !

در هنگام بوسیدن احساس خوبی به ما دست می دهد و دانشمندان معتقدند که حس انسان به گونه ای است که در صورت تجربه یک بوسه منتظر بوسه ی بعدی خواهد بود. آدمی، زمانی که در وضعیت بوسیدن قرار می گیرد ، غدد موجود در داخل دهان و لب هایش، ماده شیمیایی را ترشح می کنند که همین ماده سبب ایجاد تمایل فرد به ادامه بوسیدن می شود. بیشترین گیرنده های حسی در ناحیه لب ها قرار دارند.

پزشکان و روانپزشکان آلمانی در پی پژوهش های گسترده خود در این باره به این نتیجه رسیده اند که افرادی که صبح قبل از ترک خانه ، همسر خود را می بوسند کمتر دچار بیماری می شوند! همچنین افرادی که پس از بوسیدن خانه را ترک می کنند، کمتر احتمال وقوع تصادف دارند ، 20 تا 30 درصد در آمد بیشتری نسبت به سایرین دارند و به طور متوسط 5 سال بیش از هم سن و سال های خود عمر می کنند.

دکتر آرتور سازبو یکی از افرادی که در این تحقیقات نقش فعالی داشته معتقد است یکی از دلایل اصلی موفقیت تعداد بسیار زیادی از افراد این است که روز خود را با یک نگرش مثبت و دلچسب شروع می کنند و چه چیز می تواند مانند یک بوسه در انسان یک نگرش مثبت ایجاد کند.

یک بوسه عاشقانه، بهترین روش برای ریلکس شدن و از بین بردن استرس محسوب می شود. زمانی که لب ها در حالت بوسیدن قرار می گیرند، تقریباً دهان حالت لبخند زدن را به خود می گیرد، و از آنجایی که احساسات و حرکات بدنی انسان با هم ارتباط نزدیکی دارند، تقریباً غیر ممکن است که یک نفر هم لبخند بزند و هم استرس داشته باشد.

در عین حال باید به این نکته هم توجه داشت که تنفس در زمان بوسیدن عمیق تر می شود ، عضلات چشم شل شده و در راحت ترین حالت خود قرار می گیرند. این امر بهترین تکنیک برای قطع ارتباط با دنیای پر هیاهوی بیرونی و ریلکس شدن است.
یک بوسه عمیق و طولانی به شدت متابولیسم بدن را افزایش می دهد و سبب می شود تا مواد قندی با سرعت بیشتری در بدن سوزانده شوند. میزان کالری مصرفی، به شدت بوسه بستگی دارد.

بوسیدن به شما کمک می کند تا قدرت ماهیچه های فک و چانه همچنان حفظ شود، به همین دلیل میزان ایجاد چین و چروک در آنها ، کاهش پیدا می کند .

در حین بوسیدن، قلب تندتر می تپد و ضربان آن افزایش پیدا می کند، در این زمان آدرنالین بیشتری آزاد شده و خون با سرعت بیشتری به تمام نقاط بدن پمپاژ می شود. می توان اظهار داشت که بوسیدن از جمله بهترین تمرین های قلبی - عروقی است.

بوسه تکلیف شما را تا حد زیادی با طرف مقابل روشن می کند. در حین بوسیدن می توانید نیازهای جنسی همسرتان را ارزیابی کنید و ببینید تمایلی به ادامه ارتباط دارد یا خیر.

یک بوسه عاشقانه می تواند حس خوبی را در شما ایجاد کند. به صورت تئوری می توان این موضوع را این چنین توضیح داد که در زمان بوسیدن، خوشحال هستید و وقتی هم که خوشحال باشید احساس خوبی نسبت به خودتان پیدا خواهید کرد و این امر سبب افزایش اعتماد به نفس و عزت نفس شما می شود.

در کل، بوسیدن جا و مکان خاص و آداب ویژه ندارد، در هر نقطه از منزل، یا در اتومبیل یا در گردش ... هستید و اشتیاق به سراغ تان آمد ، می توانید همسرتان را ببوسید: بدون تکلف ، تصنع و ریا

وقتی یک نفر واقعاً شما را دوست داشته باشد، صبر و گذشت زیادی را دربرابر بی دقتی ها یا رفتارهای زشت و بی ادبانه شما نشان خواهد داد. اما نباید از این قضیه سوء استفاده کنید. اگر چنین کاری کنید، یک نشانه مسلم از این است که شما واقعاً طرف مقابلتان را دوست ندارید. زوج هایی که واقعاً همدیگر را دوست داشته باشند وقتی می فهمند که احساسات طرف مقابلشان را جریحه دار کرده اند، واقعاً ناراحت و پشیمان می شوند.

هیچوقت عشقتان را فقط محض آزمایش کردن، آزمایش نکنید. ببینید وقتی جای آن طرف باشید واقعاً چه احساسی خواهید داشت؟ آیا او به نیازهای شما توجه دارد؟ شما چه؟ به نیازهای او توجه می کنید؟ آیا هدیه دادن ها و گرفتن ها در رابطه به یک میزان است یا همه چیز یک طرفه است؟ آیا اکثر اوقات به هم نگاه می کنید، همدیگر را ناز و نوازش می کنید یا به چشمان هم خیره می شوید؟

خودتان را در کنار همسرتان در 20 سال آینده تجسم کنید. آیا آن تصویر قلبتان را مملو از ترس می کند یا از تصور آن لبخند می زنید؟
اگر همسرتان بیشتر از اینکه از شما انتقاد کند، شما را تحسین می کند مطمئناً از تجسم آن تصویر لبخند روی لبانتان می آید. هیچکس دوست ندارد با یک منتقد زندگی کند، حتی اگر روزی عاشق این فرد بوده باشید.

اگر شما از گذراندن هر لحظه از زندگیتان در کنار همسرتان لذت می برید، پس او بهترین دوست شماست. این نوع رابطه اعتماد به نفس و عزت نفس شما را بالا می برد و به شما برای رسیدن به بالاترین درجه کمال کمک می کند.
درعوض، شما هم به طرف مقابلتان کمک می کنید که به این چیزها دست پیدا کند. وقتی هر دو شما عشق واقعی را احساس کنید، دیگر می توانید هر کاری را در کنار هم انجام دهید.

تعصب داشتن نسبت به بعضی مسائل در زندگی مشترک مشکل زاست. پس گاهی اوقات ترک کردن بعضی عادتها و جایگزین کردن راهی بهتر در بهبود روابط شما کمک شایانی می کند.

1. انتظار کشیدن برای تلفن نامزدتان

چرا همیشه آقایان باید با خانمها تماس بگیرند؟ اگر برای این موضوع هدف خاصی ندارید و برای سرگرمی و شوخی منتظر تماس تلفن شوهرتان می شوید، می توانید با خواندن یک متن بامزه، سرگرم شوید.

2. دروغ گفتن درمورد مشغله های کاریتان در آخر هفته، شاید نامزدتان بخواهد آخر هفته اش را با شما سپری کند

تعطیلاتتان را از دست ندهید و از آن لذت ببرید. برای آخر هفته تان برنامه ریزی کنید.

3. تماس گرفتن بعد از سه روز

زمان تعیین کردن برای تلفن زدن به همدیگر کار بیهوده و نادرستی است. چه کسی می داند که زمان مشخص برای تماس گرفتن چه موقع است و چه کسی این زمان را تعیین می کند؟

4. غذا پختنِ صرف برای شوهرتان

پختن برای همسرتان و ظرف شستن و نظافت کردن کار خوبی است اما صراحتاً بگوییم که دائماً مشغول غذا پختن برای همسرتان کار جالبی نیست.

5. واگذار کردن پرداخت صورتحساب به شوهرتان به صورت همیشگی

گاهی اوقات، خانمها هم فرصتی برای پرداخت صورتحسابها پیدا می کنند. این موضوع کمی هم اقتصادی به نظر می رسد. پس این فرصت را از دست ندهید.

6. زمان خستگی، خود را شاد و پرانرژی نشان دادن

زمانی که استراحت کافی کرده بودید و حالتان خوب بود، زمانی است که می توانید رابطه خوبی با همسرتان برقرار کنید.

7. زمان تماشای تلویزیون را به دو زمان مختلف تقسیم کردن

خانمها نباید زمان تماشای تلویزیون از همسرشان جدا باشند و ساعت ها به تماشای تلویزیون مشغول باشند بلکه باید در کنار همسرشان تلویزیون ببینند.

8. تنها بیرون رفتن در اولین روزهای نامزدیتان

تنها بیرون رفتن کار بدی نیست اما در روزهای اول نامزدیتان بیرون رفتن با همسرتان بسیار بهتر است.

طبیعی‌ترین شکل خانواده، این است که هیچ عاملی جز مرگ نتواند پیوند زناشویی را به هم زند و میان زن و شوهر جدایی بیفکند. کوشش مصلحان جامعه – مخصوصاً پیامبران خدا – این بوده است که نظام خانواده، یک نظام مستحکم و پایدار باشد و هیچ عاملی نتواند این کانون سعادت را متلاشی گرداند.

به هر حال خانواده خوشبخت نشانه‌هایی دارد که ما در اینجا به چند نمونه آن اشاره می‌کنیم. امید است که خانواده شما نیز برخوردار از این نشانه‌ها باشد.

1- در بین اعضای خانواده جمله «به من چه یا به تو چه» رد و بدل نمی‌شود، چرا که اعضا به گفت‌وگو و مشورت منطقی اعتقاد دارند و احساس مسئولیت می‌کنند.

2- افراد به یکدیگر اعتماد دارند و از این اعتماد سوء‌استفاده نمی‌کنند و اعتماد را یکی از پایدارترین ویژگی ازدواج موفق و خانواده موفق می‌دانند.

3- تا جایی که امکان دارد با هم هستند و در مهمانی‌ها یا کارهای مربوط به خانواده تنها نمی‌روند. همدلی، همکاری، همفکری، هماهنگی را بقای خانواده خوشبخت می‌دانند.

4- با هم اتحاد دارند و در مسائل مختلف، با گفت‌وگو و مشورت به تفاهم می‌رسند و سعی می‌کنند اگر سوءتفاهم به وجود آمد، آن را در درون خود بدون این که کسی بفهمد حل کنند.

5- به سلیقه‌ها و عقاید یکدیگر آگاه بوده و به آن احترام گذاشته و عمل می‌کنند.

6- نسبت به هم شرم مسموم ندارند، یعنی خواسته‌های طبیعی خودشان را بدون نگرانی یا خشونت ابراز می‌کنند.

7- به حریم یکدیگر احترام گذاشته و از حدود مشخص شده خود فراتر نمی‌روند.

8- نگران سلامت روحی و جسمی یکدیگر بوده و از هم مراقبت می‌کنند. اگر چنانچه مشکلی به وجود آید، سعی وافر در حل مشکل یکدیگر دارند.

9- در بیشتر اوقات لحظات خوشی را که با یکدیگر بوده‌اند مرور می‌کنند؛ دنبال خاطرات تلخ نیستند، دوست دارند همیشه در خوشی، شادی و نشاط زندگی کنند.

10- برای فامیل‌ها و همسایه‌های خود اهمیت قائل‌اند و پذیرای فامیل یکدیگر هستند.

11- از امور مالی یکدیگر خبر دارند و چیزی را از یکدیگر پنهان نمی‌کنند. صرفه‌جویی و پس‌انداز کردن جزء برنامه‌های اقتصادی خانواده‌های خوشبخت است.

12- برای رشد یکدیگر تلاش کرده و زمینه پیشرفت خانواده را فراهم می‌کنند.

13- افراد به هم افقی نگاه می‌کنند نه عمودی. یعنی هیچ‌کس خود را برتر از دیگری و در مقام قدرت نمی‌بیند. دیکتاتوری، زور و قدرت‌طلبی حاکم نیست.

14- همه اعضا احساس برنده بودن، موفق بودن، امید داشتن می‌کنند و خودشان را در زندگی برنده می‌دانند.

15- در کنار هم احساس امنیت و آرامش می‌کنند نه ترس و اضطراب یا تنش و درگیری.

16- علاقه، عشق، محبت، صفا و یکدلی خود را هم در رفتار و هم در گفتار به یکدیگر ابراز می‌کنند.

17- از یکدیگر انتظار بی‌جا و توقع نامناسب ندارند.

18- اگر مشکلی پیش بیاید به راه حل فکر می‌کنند و به دنبال مقصر و گناهکار نمی‌گردند. دست به علت‌یابی و ریشه‌یابی آن مشکل می‌زنند و راه حل منطقی ارائه می‌دهند.

19- هر یک از طرفین، پیوسته به فکر خوشحال نمودن و راضی نگه داشتن یکدیگر هستند.

20- زن و شوهر به خاطر همدیگر زندگی می‌کنند: اول خود بعد دیگران. زندگی آنها به خاطر بچه‌ها یا ترس از طلاق و حرف مردم نیست.

21- زن و مرد می‌توانند هر روز به دنیای اختصاصی یکدیگر نزدیک‌تر شوند، کار به مسائل خصوصی و زندگی دیگران ندارند.

22- با درخواست‌های یکدیگر برخوردهای مثبت و منطقی دارند.

23- زن و مرد در کنار یکدیگر هستند نه رو در رو و رقیب یکدیگر، بلکه رفیق هم هستند و واکنش منفی از خود نشان نمی‌دهند.

زنان و مردان در رفتار تفاوت های زیادی دارند . مثلاً وقتی یك زن می خواهد سر صحبت را با همسرش باز كند از موضوعهای كاملاً متفاوتی آغاز می كند در حالی كه مردان زمانی كه صحبت می كنند می خواهند افكار و اطلاعاتی را بیان كنند . برای مردان ارتباط برقرار كردن یعنی تبادل اطلاعات ، در حالی كه برای زنان این امر به معنی سهیم شدن ، سهیم كردن و صمیمیت و لذت بردن است . هدف زنان از مكالمه این است كه احساسِ حمایت كنند و تا جایی پیش بروند كه خودشان را بفهمانند و دیگران را بفهمند . مردان به دنبال صحبت های سریع و ترجیحاً جالب و بامزه و از همه مهمتر علمی و مفید هستند . آنها به ندرت " حرف زدن برای حرف زدن " را دوست دارند در حالی كه زنان دوست دارند از احساسات و علائقشان سخن بگویند.

زنان بدانند :

كه مردان چگونه ارتباط برقرار می كنند و مخصوصاً بدانند كه آنها چگونه ارتباط كلامی ایجاد می كنند .

به مردان كمك كنند تا آنچه را كه در درونشان می گذرد ، بهتر و بیشتر با آنان در میان بگذارند . زن عادی ، در مقایسه با مرد عادی در ایجاد ارتباط كلامی استاد است ، مخصوصاً زمانی كه ابراز احساسات در میان باشد .

مردان بدانند:

به شیوه ارتباط برقرار كردن خود و همسرشان توجه كنند . آنان باید بدانند كه بین شیوه ارتباط برقرار كردن آنها و همسرشان تفاوت بسیار زیادی وجود دارد .

با این شناخت آنان می توانند از خود رفع اتهام كنند و نگرش های دفاعی خود را درباره زنان كنار بگذارند و آنها را متهم نكنند كه به طور دائم انتقاد می كنند و نق می زنند . مردان احتمالاً می توانند متوجه شوند كه زنان از بیان كردن حالت های روحی خود لذت می برند . زنان این كار را به منظور انتقاد از مردان انجام نمی دهند بلكه بیشتر برای بهبود رابطه و نزدیكتر كردن خود به همسرشان و احساسِ داشتن یار و همراه انجام می دهند . برای زنان بیان كردن حالت های روحی ، حتی احساسات منفی ، نوعی اثبات علاقه است.

تفاوت های روانی زنان و مردان:

از دهه ۱۹۵۰ به این طرف ، روانشناسی جدید خواسته است از تفاوت های زن و مرد بكاهد ؛ زیرا این تفاوت ها در گذشته ، اغلب برای مطیع كردن و به خدمت گرفتن زنان به كار رفته است . طبق آمار سازمان بهداشت جهانی در مورد ۶۱ جامعه ، تقریباً ۵۰ درصد زوجها طلاق می گیرند یا می خواهند طلاق بگیرند و این اتفاق معمولاً در سال چهارم یا پنجم زندگی مشترك آنها رخ می دهد . درصد ازدیاد طلاق بین سال های ۱۹۶۰ و ۱۹۹۰ به ۳۰۰ درصد می رسد .
۵۹ درصد خصوصیات و رفتار زیست شناختی مردان و زنان یكی است. هر دو یك مغز ، یك بدن ، دو دست ، دو پا و ... دارند ، نفس می كشند ، غذا می خورند ،
می خوابند و ... .

اعتقاد به این كه تفاوت های ژنتیكی ، غددی ، هورمونی ، اندامی و ... نمی توانند روی روان و رفتار زنان و مردان اثر بگذارند ، كاملاً غلط و ضد علمی است . اگر روان شناسی تفاوت های دو جنس در قرن ۱۹ این اشتباه را مرتكب شد كه مرد را به عنوان جنس برتر شناخت تا بتواند زن را پایین بیاورد و او را فقط به نقش های معمولی بارداری ، تربیت فرزندان و تغذیه محدود كند ، این باور نیز می تواند كاملاً اشتباه و خطرناك باشد كه زن و مرد مشابه هستند . زن و مرد در حقیقت انسانند ، اما متفاوت . در كتاب ، " كشف كردن تفاوت هایمان " ، اثر ژورتانبنوم ، گفته شده است كه برای درك واقعیت چهار روش وجود دارد : فیزیكی ، احساسی ، عقلانی و روحانی . زنان به راحتی می توانند از یك روش به روش دیگر بروند اما مردان با روش فیزیكی و عقلانی راحت ترند . به عنوان مثال مردی كه غمگین یا شاد است این حالت ها را با رفتار ( فیزیكی ) خود نشان می دهد . به عبارت دیگر مرد به عمل ، ارجحیت می دهد . زن غم را احساس می كند و حتی می تواند بی دلیل احساساتی شود ، ولی درك این موضوع برای مر بسیار سخت است . زن به رابطه خود و محیط ، بیشترین ارجحیت را می دهد .

برای مرد ، هیجان بیانگر یك مشكل یا تعارض است ؛ پس به دنبال این هیجان می رود تا آن را از بین ببرد و آرامش روحی اش را دوباره به دست بیاورد . برای زن هیجان به صورت بهانه برای ایجاد ارتباط در می آید . زن می خواهد هیجان خود را بیان كند ، آن را با دیگران تقسیم كند و در مقابل ، هیجانهای دیگران را به دست آورد . وقتی زن هیجان خود را برای شوهرش تعریف می كند شوهر به طور خودكار فكر می كند كه خودش قسمتی از مشكل است ، او دلیل یا یكی از دلایلی است كه این هیجان را به وجود آورده است .

بنابراین اغلب به حالت دفاعی ، واكنش نشان می دهد . شوهر برای آن كه به زنش كمك كند تا هیجان او از بین برود ، به جستجو و پیدا كردن راه حلی برای مشكل می گردد . این كار موجب می شود كه زن فكر كند مرد می خواهد عیب او را جبران كند یا می خواهد همیشه حرف آخر را بزند ؛ زیرا مرد هیجان خود را به شیوه عقلانی و اندیشمندانه بیان می كند ، برای همین احساس می كند كه مورد حمله قرار گرفته ، و زن احساس می كند كه درك نشده است . یك متخصص در زبان شناسی اجتماعی برای درك این كه چرا مردان و زنان در ارتباط برقرار كردن این قدر مشكل دارند ، به تحلیل روش های مكالمه و گفتگو بین زنان و مردان پرداخته است. او نشان داده كه مردان به اندازه زنان حرف می زنند اما آنها در همان شرایط از همان موضوعها و برای همان هدف ها حرف نمی زنند . زنان برای ایجاد ارتباط و بیان حالت های روحی خود از زبان ارتباطی و صمیمانه ، استفاده می كنند . مردان از زبان برای انتقال اطلاعات و دریافت آن بهره می گیرند . برای مرد ، زبانِ عملكرد ابزاری دارد و برای حفظ استقلال به كار می رود . مردان از واقعیت های عینی و خارجی حرف می زنند ، در حالی كه زن از زندگی خصوصی خود برای استراحت و تجدید قوا در سكوت بهره می گیرند . مرد در جمع بیشتر حرف می زند ، مرد سخنرانی می كند و زن تظاهر می كند كه گوش می دهد ؛ زیرا برای زن زندگی خصوصی اهمیت دارد و نه موقعیت اجتماعی . به علاوه مردان تنها زمانی در جمع صحبت می كنند كه هر بار فقط یك نفر حرف بزند در حالی كه زنان وقتی بیشتر از یك صدا شنیده می شود ، راحت تر حرف می زنند . هنگام حرف زدن ، زنان معمولاً به دنبال تأیید شدن هستند ، در حالی كه مردان قدرت طلبی می كنند. زنان برای ارتباط برقرار كردن ، ناراحتی ها یا نگرانی های كوچك خود را تعریف می كنند ، مرد بیان ناراحتی ها یا نگرانی ها را به حساب سرزنش یا انتقاد از خود می گذارد .

با درنظر گرفتن این موضوع كه بین زنها و مردان تفاوت های زیادی وجود دارد (كه این تفاوت ها مكمل یكدیگرند).

مردان می خواهند كه زنان ، كمتر حرف بزنند ، فعالیت های بدنی بیشتری داشته باشند ، كمتر رمانتیك باشند ، كمتر فكر خود را به دیگران مشغول كنند ، به كارشان بیشتر مشغول باشند ، بیشتر منطقی باشند ، بیشتر در خانه بمانند ، كمتر حساس باشند ، خوش قول تر باشند و زودتر حاضر شوند .

زنان می خواهند كه مردان ، بیشتر حرف بزنند ، بیشتر عاطفی باشند ، فعالیت های بدنی كمتری داشته باشند ، بیشتر رمانتیك باشند ، وقت خود را كمتر به كار و بیشتر برای خانواده صرف كنند ، كمتر حسابگر باشند ، بیشتر به بیرون از خانه بروند و همدردی بیشتری نشان دهند ، كمتر عجله داشته باشند و به سلامت خود بیشتر برسند . با مقایسه یك به یك خواسته های زنان و مردان به نظر می رسد شاهد یك صف آرایی برای نبرد هستیم . نبردی كه در آن هر كسی ادعا می كند طرف مقابل او را دوست ندارد ؛ هر كس ،ادراك خود را به عنوان هنجار معرفی می كند كه باید دنبال شود . هر دو طرف خیال می كنند كه مسئله ، مسئله عشق یا اراده است اما نمی دانند كه تفاوت های ذاتی باعث به وجود آمدن این تفاوت ها می شود و دشواری ها را به وجود می آورد . باید تفاوت های زنان و مردان را شناخت و به آنها اهمیت داد نه این كه برای " هنجارسازی " جنس مخالف به كار گرفت . با این كار یكی دیگری را متهم نخواهد كرد كه صداقت ندارد یا نمی تواند ارتباط برقرار كند.

این قضیه كه شما بپذیرید، بحث و دعوا نیز بخشی از روابط شما با همسرتان را تشكیل می دهد، بسیار مهم است. همه ما در زمان و مكان های مختلف ممكن است...
18تکنیک کاربردی برای آشتی
بعد از این كه در بحث و دعوایی ناخواسته با همسر خود قرار گرفتید، توصیه های ارائه شده در این مقاله را به كار بگیرید تا بتوانید سریع تر آشتی كرده و آرامش را دوباره به روابط تان بازگردانید.
رفتار غیرعادی و عجیب
این قضیه كه شما بپذیرید، بحث و دعوا نیز بخشی از روابط شما با همسرتان را تشكیل می دهد، بسیار مهم است. همه ما در زمان و مكان های مختلف ممكن است رفتارهای متفاوتی از خود بروز دهیم. اما وقتی به نظر می رسد، بحث و دعوا جز این كه باعث انزجار و لطمه دیدن احساس شده و به رابطه سالم صدمه وارد می كند، فایده دیگری ندارد باید آن را متوقف كنیم.
اولین گام به سوی این هدف، این است كه بفهمید واقعاً سر چه چیزی در حال بحث كردن با یكدیگر هستید و دیدگاه متضادتان را تعادل ببخشید. بعد از آن شما می توانید تكنیك های زیر را به كار ببندید. اجرای بعضی از این تكنیك ها را باید خود به تنهایی بر عهده بگیرید و در بعضی دیگر، همكاری همسرتان نیز ضروری به نظر می رسد.
خودآگاه باشید
خودآگاهی و مسئولیت پذیری، اولین گام برای اجتناب از تضادها است. تقریباً غیرممكن است كه شما بتوانید همسرتان را بدون تغییر رفتار خود تغییر دهید. اما اگر رفتار خودتان را تغییر دهید، در اكثر اوقات واكنش رفتاری او نیز متفاوت خواهد بود.
- وانمود كنید كه بهترین هستید: اگر بی جهت لجبازی نكرده و كج خلق نباشید، به همسرتان حس خوبی را منتقل می كنید و او در بی نظیر بودن شما شكی نخواهد كرد.
- وجدان خود را در نظر بگیرید: در حال جر و بحث هستید، چون شما حاضر نیستید عذرخواهی كنید. مصالحه كنید یا ببخشایید. مطمئن شوید كه به دعوا فقط برای این كه غرور خود را نشكنید، ادامه نمی دهید.
- در مورد این كه آیا شما تحت تأثیر عوامل دیگری قرار گرفته اید یا نه؟ فكر كنید: نیروی عوامل و شرایط خارجی به هیچ وجه تخمین زدنی نیست. آیا شما خسته اید؟ در مورد چیزی نگرانید؟ یا از موضوعی ناراحت هستید؟

بچگی نكنید: آیا شما تمایل دارید، مثل یك بچه، بد عنق، بهانه گیر و لجباز باشید؟ یا مانند یك والد انتقادگر دائماً منت بگذارید، انتقاد كرده و یا سرزنش نمایید؟ یك فرد بزرگسال، آرام است، روی مسائل تمركز می كند، گوش می دهد و مذاكره می كند.
- احساسات خود را كنترل كنید: همسر شما نمی تواند به شما القاء كند كه چه احساسی داشته باشید. احساسات شما تحت نظارت و كنترل خود شما است. اگر عصبانی هستید بگویید: من عصبانی ام به این علت كه ... نه این كه فقط بگویید: تو مرا عصبانی كردی.
بهبودسازی روابط
داشتن ارتباطات مناسب برای برقراری آرامشی دوباره، بسیار حیاتی و مهم است. اغلب دعواهایی كه مرتب تكرار می شوند، فقط به این دلیل است كه یكی از همسران یا هر دوی آنها، احساس می كنند طرف مقابل حرف هایش را نمی شنود و یا به آن اعتنا نمی كند. تكنیك های زیر ضمن این كه، شانس مورد توجه قرار گرفتن شما را توسط همسرتان، افزایش می دهند، به شما نیز كمك می كنند به همسرتان نشان دهید، به او توجه دارید و به حرف هایش اهمیت می دهید.
- گوش كنید: این مهمترین بخش برای داشتن ارتباطی خوب و مناسب است. به حرف های همسر خود بدون حدس و گمان و قضاوت، گوش دهید.
- كنكاش كنید: سؤالاتی بپرسید برای این كه مطمئن شوید، منظور حرف های همسر خود را به درستی فهمیده اید.
- توضیح دهید: این نوع دیگری از كنكاش است. برای این كه در جهت درك دیدگاهتان، به همسر خود اطلاعات بیشتری بدهید، آماده باشید. توقع نداشته باشید كه او ذهن شما را بخواند.
- تأكید كنید: خود را به جای همسرتان قرار دهید. حدس بزنید كه او چه احساسی دارد و بگذارید او بفهمد كه شما به او توجه دارید. مثلاً بگویید: «می دانم كه الآن چقدر ناراحت هستی؟»
- به طور گویا بیان كنید: بگویید، منظورتان چیست و آنچه می گویید چه معنایی دارد. واضح و آشكار سخن بگویید و نكته گویی كنید.
- لبخند بزنید: شاید ذكر این راهكار در حین دعوا عجیب به نظر برسد. اما شوخی كردن و لبخند زدن راهكار بسیار نیرومندی جهت توقف و پرت شدن مسیر دعوا است.
- خشم خود را كنترل كنید: عصبانیت نیز نیرویی است كه به ما كمك می كند تا بتوانیم به خواسته های خود برسیم. اما اگر عصبانیتتان به حدی است كه از بحثی اصولی و عاقلانه جلوگیری می كند، سعی كنید بحث خود را متوقف كرده و از راهكارهای زیر استفاده كنید.
تكنیك های برقرارسازی ارتباط
- از بزرگترها جهت پادرمیانی كمك بگیرید: می توانید برای جلوگیری از ادامه دعوا از كسی كه با شما همفكر است جهت پادرمیانی كمك بگیرید. شما تعجب خواهید كرد كه ادب و منطق با هم چقدر مؤثر واقع می شوند.
- واژه های مناسب به كار ببرید: قبول كنید، كلماتی كه در زمان بحث و زمانی كه هر دوی شما بیش از حد احساساتی هستید به كار می برید، بسیار مهم اند.
- منطقی باشید: سعی كنید تكنیك های حل مسئله را فرا بگیرید تا بتوانید مشكل خود را به طور منطقی حل كنید.
- مخالفت طرف مقابلتان را بپذیرید: گاهی اوقات این راهكار آسان تر است. همه دعواها نیاز به برنده و بازنده ندارد.
- به صورتی مؤثر و ثمربخش بحث كنید: سعی كنید در هر مكان و هر زمانی این راهكار را به یاد داشته باشید. هر بحثی اگر نتیجه ای داشته باشد كه توسط همسران مورد توجه قرار گیرد، راهكاری است برای جلوگیری از وقوع بحثی مشابه.
- نوبت حرف زدن را رعایت كنید: به طرف مقابلتان نیز فرصت برای حرف زدن بدهید و نوبت خود را حفظ كنید. در این صورت است كه بحث تا بهبود روابط ادامه می یابد.

گوش ندادن به حرفهای یکدیگر، یک علامت خطر در زندگی زناشویی است
شری و باب استریتف :وقتی یکی از شما یا هردو به حرفهای هم گوش نمی‌دهید، بدانید که در زندگی زناشویی مشکلی بوجود آمده است. اگر این گوش ندادن ها ادامه یابد، زندگی شما به خطر خواهد افتاد. مشکل گوش نکردن در زندگی مشترک ‌می‌تواند به این دلیل باشد که موضوعی همسرتان را ناراحت ‌می‌کند؛ یا روش انتقال مطلب توسط شما اشکالی دارد و یا هردو!

روش شما در انتقال مطالب:

برای گفتن مطلبی ساده، بیش از حد توضیح ‌می‌دهید؟! پرگویی یک طرفه همیشه خسته کننده است. نکته را دریابید!
صحبت کردن را فقط حق انحصاری خود ‌می‌دانید؟! به همسرتان نیز فرصت حرف زدن بدهید.
اگر سابقا" راجع به موضوعی حرف زده اید که از نظر همسرتان تنش زا، آزار دهنده، تهدید کننده، توهین آمیز یا بی ادبانه بوده طبیعتا" او در شروع تکرار این مطلب، با گوش نکردن به حرف شما حالت دفاعی به خود خواهد گرفت. این گونه حرفها را تکرار نکنید.
اگر عادت به طفره رفتن و حاشیه گویی داشته باشید، همسرتان صحبت شما را قطع خواهد کرد و خواهد گفت: " حاشیه نرو، اصل مطلب را بگو!"
اگر روش شما در حرف زدن شبیه به سخنرانی ، موعظه و بازجویی است ، همسر شما ترجیح ‌می‌دهد به سخنرانی ها و بازجویی های شما گوش ندهد. هرگز در زندگی زناشویی مثل استاد دانشگاه یا یک وکیل مدافع حرف نزنید.
ممکن است در حرف زدن خیلی کلی نگر و مطلق گرا باشید. استفاده از لغاتی چون همیشه، هرگز و دائما" ‌می‌تواند باعث شود که همسرتان به حرفهای شما گوش ندهد. این لغات را در حرف زدن با او فراموش کنید.
ممکن است وقت مناسبی را برای حرف زدن انتخاب نکرده باشید. مثلا" وقتی همسرتان خسته است، فکرش مشغول چیز دیگری است، درگیر یک پروژه است، تلویزیون تماشا ‌می‌کند یا مشغول کار با کامپیوتر است به حرفهای شما گوش نخواهد کرد. بهتر است اول بگویید : " ‌می‌خواهم مطلبی را به تو بگویم، الآن ‌می‌توانی گوش بدهی؟" اگر گفت : " الآن نه " ، اخمهایتان را در هم نکشید.
تکرار هر موضوعی که قبلا" مفصلا" در مورد آن حرف زده اید، باعث ‌می‌شود همسرتان به آن بحث گوش ندهد. به میان کشیدن بحث های قدی‌می‌و موضوعات تکراری را کنار بگذارید.
همسر شما قطعا" از اعتراضات، گلایه ها، نالیدن ها و منفی بافی های مکرر شما خسته خواهد شد. سعی کنید بیشتر مثبت اندیشی کنید.
شاید شما هم به حرفهای همسرتان گوش ن‌می‌دهید. این مهارت را در خود نیز بررسی کنید.

مسائل شخصی همسر شما:

ممکن است همسرتان به موضوعی که شما دربارۀ آن حرف ‌می‌زنید هیچ علاقه ای نداشته باشد. از او بپرسید که دوست دارد راجع به چه چیزی با هم حرف بزنید.
ممکن است همسرتان از صمیمیت بیش از حد واهمه داشته باشد.
ممکن است او با آنچه که شما ‌می‌گویید مخالف باشد و در عین حال نتواند به راحتی مخالفت خود را ابراز کند.
ممکن است همسرتان در طول آن روز به حرفهای افراد زیادی گوش داده باشد، و ظرفیت شنیداری او تکمیل شده باشد. سعی نکنید به زور ظرفیت او را بالاتر ببرید.
اگر مرتب همسر خود را نصیحت و موعظه ‌می‌کنید، ممکن است طرف مقابل پیش خود فکر کند که او همۀ اینها را خوب ‌می‌داند و خودش ‌می‌داند که باید چکار کند.
شاید همسرتان عادت " شتاب ذهن" داشته باشد و از آنچه که شما ‌می‌گویید جلوتر رفته و مشغول آماده کردن پاسخ باشد.
گاهی همسرتان پیش داوری کرده و حدس ‌می‌زند آنچه را که ‌می‌خواهید بگویید زیاد مهم نیست.
گاهی ‌می‌تواند فکر کند اگر حرف شما را نشنود، آن موضوع به خصوص منتفی خواهد شد.
شاید عمدا" نمی‌خواهد به حرفهای شما گوش دهد.
شاید همسر شما فقط از یک قسمت از مغز خود برای شنیدن استفاده ‌می‌کند. دکتر جوزف لوریتو ‌می‌گوید : "تحقیقاتی که در این زمینه در آمریکا انجام شده نشان ‌می‌دهند که مردها فقط با استفاده از یک نیمکرۀ مغز خود ‌می‌شنوند در حالیکه زنها از هر دو نیمکره استفاده ‌می‌کنند....او خاطر نشان ‌می‌کند که، این امر لزوما" به این معنا نیست که زنها شنونده های بهتری هستند. بلکه از نظر فیزیولوژیکی، زنان برای شنیدن به هر دو نیمکره نیاز دارند و البته به همین دلیل است که آنها ‌می‌توانند همزمان به دو بحث متفاوت گوش کنند."
ممکن است همسر شما با آنچه که شما ‌می‌گویید مخالف باشد ولی نتواند به راحتی مخالفت خود را ابراز کند، بنابراین راه ساده تر که همان گوش ندادن است را انتخاب ‌می‌کند. فضا را برای مخالفت همسر خود نیز آماده کنید!
شاید همسر شما فطرتا" توان تمرکز طولانی مدت را ندارد. دکتر کارتا ریگر ‌می‌گوید : " میانگین مدت تمرکز در بزرگسالان فقط 7 دقیقه است. " به این ترتیب لازم است هر چند دقیقه یکبار یک فرصتی را سکوت کنید و سپس دوباره ادامه بدهید. به همسرتان اجازه بدهید که اگر نکتۀ مبهمی‌ را متوجه نشده در مورد آن از شما سوال کند.
شاید وقتی شما مشغول حرف زدن هستید، عوامل مختلفی حواس او را پرت ‌می‌کنند. اگر موضوع حرف شما خیلی مهم است، این عوامل را حذف کنید...مثلا" تلویزیون را خاموش کنید یا تلفن را از پریز بکشید و...
گاه همسرتان ترجیح ‌می‌دهد که به حرفهای شما گوش ندهد تا از یک دعوا و مشاجره جلوگیری کند.
ممکن است همسرتان حرفهای شما را شنیده باشد اما با آنها مخالف باشد یا مایل نباشد آنچه را که شما از او ‌می‌خواهید را انجام دهد و به جای " نه " گفتن ترجیح ‌می‌دهد وانمود کند که به حرف شما گوش نمی‌داده است.

از بیان جملاتی که ممکن است به خشم او بیشتر دامن بزند خوداری کنید. سکوتی رابرقرار کنید، وضع آرامی را به خود بگیرید و با صدائی آرام صحبت کنید...

1.هنگامی که خشم خود را بر ملا می‌سازد به حرف هایش گوش کنید و بگذارید هر چه می‌خواهد به زبان بیاورد.
2.با ارائه رفتاری مشابه وضعیت او را همچون آینه منعکس کنید. به این معنی که اگر نشسته شما هم بنشینید .اگر او ایستاده شما هم بایستید.
3.پس از آن که او هم عقده‌اش را خالی کرد به او اجازه دهید که این برخورد را تمام کند.
4.فکر خود را به او تلقین و به او اعتراف کنید که حق دارد عصبانی باشد.
5.وضعیت او را تائید کنید و تائید خودتان را از او به عنوان اینکه رفتارش را درک کرده‌اید به او ثابت کنید.
6.از بیان جملاتی که ممکن است به خشم او بیشتر دامن بزند خوداری کنید.
7.سکوتی رابرقرار کنید، وضع آرامی را به خود بگیرید و با صدائی آرام صحبت کنید به وی کمک کرده تا مشکل را برطرف کند تا به این ترتیب آن وضعیت مجددا رخ ندهد. 8.از او بخواهید که مشکلات پیچیده‌تر را به صورت مکتوب بازگو کند و شما نیز وقتی را به منظور حل مشکل او درنظر بگیرید.

زن‏دارى بزرگترین ‏و ارزنده‏ترین عمل یك مرد است و راز سعادتمندى خانواده می باشد. اما زن‏دارى كار آسانى نیست ، بلكه رموزى دارد كه هر كس كاملا بدان آشنا باشد ، می تواند همسرش را مطابق دلخواه و به صورت یك بانوى ایده‏آل ، ‏بلكه یك فرشته ی رحمت درآورد.

مردی كه بخواهد واقعا زن‏دارى كند باید اخلاق و روحیات همسرش‏را كاملا به دست آورد ،از خواسته‏هاى درونى و تمایلات نفسانى او آگاه شود و بر طبق آنها برنامه ی زندگى را مرتب سازد. به وسیله ی اخلاق و رفتار خویش ، ‏چنان در او نفوذ كند و دلش را به دست آورد كه به خانه و زندگى دلگرم شده‏ و از روى عشق و علاقه همسرداری كند.

مهرورزى كن !

زن كانون محبت و یك موجود صد درصد عاطفى است.ازوجودش مهر و محبت می بارد.

حیات و زندگى او به عشق و علاقه بستگى دارد. دلش میخواهدمحبوب دیگران باشد. هر چه محبوب تر باشد ، شاداب‏تر خواهد بود. براى‏به دست آوردن محبوبیت تا سر حد فداكارى كوشش می كند. اگر بداندمحبوب كسى واقع نشده خودش را شكست‏خورده و بى‏اثر پنداشته و دائما پژمرده و افسرده خواهد بود. بدین جهت میتوان به طور قطع مدعى شد كه ‏بزرگترین رمز زن‏دارى اظهار محبت و علاقه است.

بزرگترین رمز زن‏دارى و بهترین كلید حل مشكلات زناشویى‏اظهار عشق و علاقه است.

آقاى محترم!

همسر شما قبلا از محبت هاى بى‏شائبه پدر و مادر كاملابرخوردار بود. اما از هنگامی كه پیمان زناشویى را امضاء نمود از دیگران‏دور شد و با تو پیوند دوستى بست. بدان امید به خانه‏ات قدم نهاد كه تو تنها به‏اندازه همه آنان بلكه بیشتر او را دوست‏بدارى.انتظار دارد عشق و محبت‏تو از پدر و مادرش عمیق‏تر و پایدارتر باشد.چون به عشق و محبت تواعتماد داشته تمام هستى و موجودیت‏خویش را در اختیارت نهاده است.

بزرگترین رمز زن‏دارى و بهترین كلید حل مشكلات زناشویى‏اظهار عشق و علاقه است.اگر می خواهى دل همسرت را به طورى‏مسخر گردانى كه مطیع تو باشد،اگر میخواهى پیوند زناشویى را استوارسازى،اگر میخواهى او را به خانه و زندگى دلگرم نمایى،اگر میخواهى او را نسبت‏به خودت علاقه‏مند سازى،اگر میخواهى تا آخر عمر نسبت‏به تووفادار باشد و اگر و اگر، بهترین راهش این است كه تا میتوانى نسبت‏به‏همسرت اظهار عشق و علاقه كنی.

خانه شما كه از عشق و محبت‏خالى گشت‏به صورت جهنم سوزانى‏تبدیل می گردد. اگر چه اسباب و وسائلش مرتب باشد اما چون بوى عشق ومحبت نمی دهد صفا و رونق نخواهد داشت.

همسر شما ممكن است‏براى جبران كسرى محبوبیت‏خویش در صدد برآید دردل دیگران نفوذ كند.

ممكن است‏به قدرى از شوهر و خانه بیزار گردد كه جدایى را بر آن‏زندگى سرد و بى‏رونق ترجیح داده و تقاضاى طلاق كند.

مسؤولیت همه این حوادث بر عهده مرد است كه نتوانسته به خوبى‏زن‏دارى كند.باور كنید بخش مهمى از طلاق ها در اثر همین بى‏مهری ها به وجود می آید.

مهر و محبت‏خانوادگى از همه چیز ارزش‏دارتر است‏ بدین جهت‏خداوند بزرگ در قرآن مجید آن را یكى از آثار قدرت و نعمت هاى بزرگ‏شمرده بر بندگان منت نهاده می فرماید:

« یكى از آیات خدا این است كه همسرانى برایتان آفرید تا با آنان انس‏بگیرید.و در میانتان محبت و مهربانى افكند.و در این موضوع براى اهل‏تفكر آیاتى هست ».

حضرت صادق علیه السلام فرمود:هر كس از دوستان ما باشد به‏ همسرش بیشتر اظهار محبت می كند .

رسول خدا (ص) فرمود:هر چه ایمان انسان كامل تر باشد به‏ همسرش بیشتر اظهار محبت مینماید

امام صادق (ع) فرمود: یكى از اخلاق پیمبران اینست كه نسبت ‏به ‏همسرانشان محبت دارند .

پیغمبر فرمود: این سخن مرد كه به همسرش می گوید: واقعا ترادوست دارم،هرگز از قلبش خارج نخواهد شد .

گر چه محبت‏باید از صمیم قلب باشد تا در دل طرف اثر بگذارد، زیرا دلها با هم راه دارند ، لیكن به محبت قلبى تنها هم نباید اكتفا كرد ،بلكه‏لازم است صریحا آنرا اظهار نمود.در صورتى می توان انتظار نتیجه داشت‏كه آثار محبت در زبان و افعال و رفتار شخص نمایان باشد.

آقای محترم !

صریحا و بدون احتیاط به همسرت اظهار عشق و علاقه كن . درحضور و غیاب از وى تعریف كن،اگر به سفر رفتى برایش نامه بنویس واز درد فراق بنال. گاهى برایش هدیه ای خریده و تقدیمش كن.

به همسرت احترام بگذار !

زن نیز مانند مرد خودش را دوست دارد و به حفظ شخصیت‏خویش علاقه‏مند است.
دوست دارد محترم و گرامى باشد.از تحقیر و توهین رنجیده خاطرمیگردد.اگر مورد احترام قرار بگیرد احساس شخصیت نموده و به كار وزندگى دلگرم می شود.از احترام و احترام كننده خوشش می آید، از توهین وتوهین كننده متنفر میباشد.

آقاى محترم!

همسرت حتما از شما انتظار دارد كه بیش از دیگران‏به وى احترام بگذارى. البته حق دارد چنین انتظارى را داشته باشد.زیرا تو را شریك زندگى و بهترین یار واقعى خویش می داند.

شبانه‏روز براى آسایش تو و فرزندانت زحمت میكشد.آیا حق ندارد انتظار داشته باشد كه وجودش را،غنیمت‏شمرده به وى احترام‏بگذارى؟

بزرگداشت همسر ترا كوچك نمی كند بلكه حق شناسى و صفا و مودت‏ تو را به اثبات میرساند.
به همان اندازه بلكه بیشتر از آن مقدار كه به دیگران‏احترام میگذارى به همسرت احترام بگذار.در موقع صحبت كردن ادب راكاملا رعایت كن.

با كلمه ‏« تو » او را مخاطب نساز بلكه همیشه از كلمه‏«شما»كه‏علامت احترام است استفاده كن. هیچگاه كلامش را قطع نكن.بر سرش‏داد نزن.با احترام و نام خوب او را صدا بزن.در موقع نشستن به او احترام‏بگذار.وقتى وارد منزل میشوى اگر از سلام كردن غفلت نمود به او سلام‏كن.

وقتى از خانه بیرون میروى خداحافظی كن.در شب تولدش ‏به عنوان‏احترام دسته گل تقدیمش كن،در مجالس و در حضوردیگران به وى احترام بگذار.از توهین و تحقیر جدا بپرهیز.از دشنام وناسزا گفتن اجتناب كن.از مسخره كردن و دست انداختن او و لو به طورشوخى جدا خوددارى كن.خیال نكن چون صمیمی هستید بدش نمی آید بلكه چنین انتظاری را هرگز از تو نداشته كاملا رنجیده خواهد شد گر چه به‏زبان نیاورد.

خوش اخلاق باش !

آقای محترم !

ممكن است از وجود ناملایمات چنان خشمگین و ناراحت‏شوید كه مانند بمب آتش زا هر لحظه در معرض انفجار باشید.به چرخ گردون ومردم متجاوز كه زورتان نمى‏رسد ،اما وقتى به خانه وارد می شوید می خواهید قدرت نمایى كنید و انتقام چرخ و فلك و مردم كج رفتار را از زن و فرزند بیگناهتان گرفته بدین وسیله دق دلى خالى كنید:

گویا فرشته ی عذاب وارد خانه شده است. بچه‏ها فرار می كنند ،خدا نكند كوچكترین بهانه‏اى به دستش بیفتند ، محیط با صفاى خانه راكه به منظور استراحت‏بدان جا پناه آورده بود به صورت جهنم سوزانى تبدیل خواهد ساخت.در آن دوزخ خود ساخته ،هم خودش خواهد سوخت‏هم زن و فرزند بیگناهش.اگر بچه‏ها بتوانند از آن محیط رعب و وحشت‏فرار نموده در كوچه و خیابان سرگردان میشوند.و الا خدا خدا میكنند كه‏مالك دوزخ زودتر از منزل خارج گردد تا خلاص شوند.

كودكان این خانواده ها معمولا افرادى تندخو ،عصبانى مزاج ،بد بین ، كینه‏توز ،متعدى و پژمرده تربیت‏خواهند شد.چون به محیط خانه و زندگى دلخوشى ندارند به ولگردى پناه‏میبرند.د ر نتیجه،ممكن است در دام هاى گوناگون فساد كه براى منحرف كردن اینگونه افراد نهاده شده گرفتار شوند و براى‏همیشه بدبخت گردند.حتى امكان دارد براى حل عقده‏هاى درونى خویش ،دست‏به كارهاى بسیار خطرناكى از قبیل قتل و جنایت و دزدى وخودكشى بزنند.

براى تایید مطلب می توانید به پرونده‏هاى افراد تبه‏كار مخصوصااطفال مراجعه نمایید. آمار و نقل حوادثى كه از اینگونه اطفال،هر روز در صفحات‏روزنامه‏ها و مجلات منعكس می شود بهترین گواه مطلب است.مسؤولیت‏همه این بدبختی ها بر گردن سرپرست‏خانواده است كه اعصاب خویش راكنترل نكرده و در منزل بد اخلاق بوده است.در این دنیا آسایش و خوشى‏ندارد و در سراى دیگر نیز بى‏كیفر نخواهد بود.

آقاى عزیز!

آیا بهتر نیست كه همیشه خوش و خندان باشى و اگر مشكلى برایت‏اتفاق افتاد بدون عصبانیت و جزع و فزع ،با عقل و تدبیر در صدد چاره‏برآیى؟

آیا بهتر نیست وقتى می خواهى براى استراحت و تجدید نیرو به‏آسایشگاه خانه قدم بگذارى پیش خودت بیندیشى كه تندخویى و بداخلاقى‏مشكل مرا حل نمی كند ، بلكه اعصابم را خسته‏تر خواهد نمود و چه بسا مشكلات تازه‏اى به وجود خواهد آورد.فعلا باید استراحت و تجدید نیرو كنم‏تا بتوانم با اعصاب راحت و فكر آزاد در صدد چاره بر آیم.آنگاه حوادث وگرفتاری هاى زندگى را موقتا به دست فراموشى بسپارى و با چهره باز و لب‏خندان وارد منزل شوى.با سخنان گرم و محبتهاى بى‏شائبه دل اهل خانه راشادمان گردانى.بگویید و بخندید و تفریح و استراحت كنید.با خوشى ولذت غذا بخورید.و با اعصاب آسوده استراحت كنید. بدین‏وسیله هم زن و فرزندت به خانه و زندگى دلگرم شده براى كار و كوشش‏آماده می گردند هم خودت میتوانى با اعصاب سالم به كسب و كار ادامه دهى‏و بر مشكلات زندگى پیروز گردى.

رسول خدا (ص) فرمود:كامل ترین مردم از جهت ایمان،خوش اخلاق‏ترین آنها می باشد. بهترین شما كسى است كه نسبت‏به‏خانواده‏اش احسان كند.
لقمان حكیم فرمود:مرد خردمند باید در بین خانواده‏اش مانندكودك باشد و رفتار مردانه را براى خارج منزل بگذارد.

مرد توانایی آن را دارد که در لحظه‌ای در خود فرو برود و سکوت اختیار کند. به همین شکل می‌تواند در لحظه‌ای ‌از این حال خارج شود.

اغلب مردهایی که در معرض استرس شدید ( کمبود ویتامین ب و کمبود کلسیم ) قرار دارند در خود فرو‌ می‌روند، سکوت می‌کنند و بی‌احساس می‌شوند ‌تا مسئله خود را به شکلی حل کنند.
از آن جایی که طبیعت اصلی مرد ، مردانه و مذکر است، برای مبارزه با ‌استرس به این نیاز دارد که خود را از معرکه عقب بکشد و مدتی را به تنهایی بگذراند.
این رفتار قدرت مردانه او را تشدید و تقویت می‌کند. بنابراین ‌زمان مناسبی برای رسیدگی به واکنش‌های عاطفی و احساسی نیست. اغلب مردها در برخورد با استرس ابتدا با ‌احساسات خود قطع رابطه می‌کنند تا بتوانند به طور عینی و منطقی با مسئله پیش آمده برخورد کنند. ‌
زن‌‌ها از این رفتار مردها به هراس می‌افتند زیرا اگر قرار باشد زنی با احساسات خود قطع ارتباط کند باید به ‌قدری ناراحت باشد که بخواهد کسی را رد کند، اما این موضوع در مورد مردها صدق نمی‌کند در حالی‌که مردها ‌خود به خود در واکنش به استرس با احساسات خود قطع رابطه می‌کنند.
‌مرد توانایی آن را دارد که در لحظه‌ای در خود فرو برود و سکوت اختیار کند. به همین شکل می‌تواند در لحظه‌ای ‌از این حال خارج شود. وقتی مردها متعادل‌تر می‌شوند برای آنها صحبت درباره اینکه از چه موضوعی ‌ناراحت بـودنـد، سـاده‌تر می‌شود. ‌
وقتی مرد از دنیای سکوت و تنهایی باز می‌گردد ممکن است حرفی برای گفتن نداشته باشد زیرا ممکن است به این ‌نتیجه رسیده باشد که دلیل و موضوعی برای ناراحت شدن وجود ندارد. در اغلب موارد وقتی مرد از سکوت و‌ انزوا خارج می‌شود و می‌گوید که همه چیز خوب و عالی است، بهتر است همسرش به این گفته او اطمینان کند و در ‌شرایط آرام قرار بگیرد.

من معمولا علاقمندم آرزوهای خودم را قربانی کنم تا بگذارم آرزوهای فردی که او را دوست دارم، تحقق پیدا کند

آیا می‌خواهید ازدواجی سعادتمند و رابطه‌ای محکم با همسرتان داشته باشید؟ یک بررسی جدید نشان می‌دهد برای این کار باید شادمانی و بهروزی همسرتان را بالاتر از خواسته‌های شخصی‌تانقرار دهید.
به گزارش وب ام‌دی در این نظرخواهی بوسیله دانشگاه شیکاگو که بر روی 1300 نفر انجام شد، که 60 درصد آنها ازدواج کرده بودند، پرسش اصلی در مورد احساساتی بود که به آن به "عشق نوع‌دوستانه" می‌گویند، یعنی کمک کردن به دیگری بدون توقع دریافت چیزی در مقابل آن.
یافته‌های این نظرخواهی این بود:
1 - زن و شوهرهایی که مقدار زیادی عشق نوع‌دوستانه نسبت به همسرشان نشان می‌دادند، ازدواج شادمانه‌تری داشتند.

2 - در افراد ازدواج‌ کرده یا ازدواج‌ نکرده، عشق نوع‌ دوستانه نسبت به فرد دیگری که برای شخص مهم شمرده می‌شد، با میزان بالاتر شادمانی عمومی همراه دارد.

این بررسی بخشی از " نظرخواهی اجتماعی عمومی " است که بوسیله دکتر تام دبلیو اسمیت در "مرکز پژوهش ملی نظرات" در دانشگاه شیکاگو انجام می‌شود.

میزان عشق نوع‌‌دوستانه خود را ارزیابی کنید
اگر می‌خواهید بدانید عشق انسان‌دوستانه‌تان در چه حدی است؟ نظر موافق یا مخالف خود را در مورد این جملات بیان کنید:
1 - ترجیح می‌دهم که خودم رنج ببرم، نه کسی که به او عشق می‌ورزم.
2 - من نمی‌توانم شادمان باشم مگر اینکه کسی را که به او عشق می‌ورزم مقدم بر خودم قرار دهم.
3 - من معمولا علاقمندم آرزوهای خودم را قربانی کنم تا بگذارم آرزوهای فردی که او را دوست دارم، تحقق پیدا کند.
4 - من به خاطر کسی دوستش دارم، همه سختی‌ها را تحمل می‌کنم.

در مجموع اکثریت افرادی که در این نظرخواهی شرکت کرده بودند‌ با این عبارت موافق یا کاملا موافق بودند.
تقریبا از هر 10 نفر مورد بررسی 9 نفر با عبارت اول موافق یا کاملا موافق بودند. حدود 7 نفر از هر 10 نفر با عبارت دوم موافق یا کاملا موفق بودند. حدود 8 نفر از هر 10 نفر نیز موافق یا کاملا موافق با دو عبارت آخر بودند.
اسمیت می‌گوید: "زن و شوهرها‌یی که میزان بالایی از عشق نوع‌دوستانه را نسبت همسران‌شان ابراز می‌کنند ازدواج‌‌های شادمانه‌تری داشتند."
او می‌گوید بنابراین ثابت می‌شود نوع‌ دوستی که بدون توقع دریافت پاداشی انجام می‌شود،‌ در نهایت به نفع فرد تمام خواهد شد.
اسمیت می‌گوید زن و شوهرها در صورتی که "این نوع چشم انداز فداکاری شخصی و ترجیح علائق دیگری نسبت به علائق خودشان در رابطه با همسرشان را داشته باشند،‌ ازدواجی بسیار شادمانه‌تر خواهند داشت."
به گفته او عشق نوع‌دوستانه می‌تواند چرخه مثبتی را در روابط زن و شوهر ایجاد کند.
او می‌گوید: "وقتی می‌گویید خواسته‌های همسرم مقدم بر خواسته‌های خودم است. او این رفتار را تحسین می‌کند، و او نیز سعی می‌کند به همین شیوه با شما برخود کند، و به این ترتیب رابطه میان شما مستحکم‌تر می‌شود،‌ و به ازدواجی سعادتمند می‌انجامد."
زن و شوهر‌ها با احتمال بیشتری ممکن است این عشق نوع‌دوستانه را نسبت به افراد ازدواج‌ نکرده نشان دهند. اما نوع‌دوستی برای هر فردی مزیتی به حساب می‌آید. دکتر اسمیت می‌گوید:‌"داشتن عشق نوع‌دوستانه نسبت به فرد دیگری که به او اهمیت می‌دهید، می‌تواند بر میزان شادمانی کلی شما در زندگی بیفزاید."
او می‌گوید: " انسان‌ها هم خودخواه می‌توانند باشند و هم فداکار.گاهی ما به خودمان تنها به عنوان موجوداتی رقابت‌جو و به دنبال منافع مادی فکر می‌کنیم، اما واضح است که روان انسان قابلیت‌های بسیار بیشتر از این‌ها دارد."

بررسی مسئله و مشکل ازدواج نکردن در بین جوانان ایرانی

دوستی برای خواندن یک داستان واقعی در وبلاگش من را دعوت می‌کند. وقتی ماجرا را می‌خوانم، بهانه خوبی می‌شود که آن داستان را به عنوان مقدمه این گزارش برایتان نقل کنم و تاکید می‌کنم این ماجرا واقعی است.

قدس آنلاین :مرد جوانی کارمند یک اداره دولتی است. شغل و در آمد مناسب و همچنین مسکن در خور یک زندگی مشترک را هم داشته است. این مرد در سن مناسبی هم برای ازدواج بوده است و از قرار کمی هم از زمان ازدواجش گذشته بوده است.
یکی از ویژگی‌های این مرد این بوده است که دوست نداشته کسی به زندگی خصوصی‌اش سرک بکشد. خانم مومن و مسن و محجبه در محل کار ایشان با این آقا همکار بوده است و روزی از سر دلسوزی از ایشان می‌پرسد که چرا باوجود داشتن شرایط مناسب ازدواج نمی‌کنید. این آقا هم در جواب گفته است من مورد مناسب را هنوز پیدا نکرده‌ام. خانم محجبه می‌گوید نگران نباشید من می‌توانم موارد مناسب را برای شما معرفی کنم و از آن روز به بعد آن خانم هر روز یک مورد مناسب را به این آقا معرفی می‌کند.
اما او هر بار بهانه جدیدی می‌گیرد که یک نفر تحصیلات ندارد و دیگر خانواده ندارد و دیگری زیبا نیست و دیگری سنش بالاست و دیگری خانه دار است و خلاصه هر بار بهانه های مختلف را جور کرده تا از شر همکارش خلاص شود و ضمنا ایشان را هم ادب کند که دیگر وارد زندگی خصوصی مردم نشود. اما این خانم یک روز دختری را برای معرفی به حضور ایشان می‌برد که تمام مشخصات مد نظر آقا را داشته است.زیبا، تحصیلکرده، خانواده کم جمعیت ،کارمند ووو اما این آقا باز هم گفته است. نه. منتها این بار دیگر بهانه‌ای نداشته است.
اما این که هنوز این مرد مجرد است یا خیر چندان اهمیت ندارد. آنچه مهم است این است که چنین مواردی در جامعه به وفور قابل مشاهده است.
در حال حاضر هر وقت بحث موانع ازدواج پیش می‌آید، مشکلات اقتصادی عمده ترین دلیل ازدواج نکردن عنوان می‌شود.تذکر این نکته لازم است که این مشکل توسط آقایان همیشه مطرح می‌شود. نداشتن شغل ودرآمد کافی و نداشتن مسکن مناسب جهت اسکان دلیلی است که یک جوان برای ازدواج نکردنش همیشه مطرح می‌کند اما همیشه هم اینطور نیست، زیرا هستند جوانانی که شغل و درآمد مناسب دارند تحصیلاتشان تمام شده است و آپارتمانی هم خریداری کرده‌اند، اما باز هم مجرد مانده و همراه خانواده‌هایشان زندگی می‌کنند.

مفهوم جوانی عوض شده است
دکتر اصغر مهاجری جامعه شناس در خصوص این مسأله که چرا برخی جوانان با وجود داشتن موقعیت باز هم ازدواج نمی‌کنند به خبرنگار ما می‌گوید:اصطلاحی در روان‌شناسی اجتماعی وجود دارد که به آن سپهر روانی می‌گویند. عواملی اقتصادی اجتماعی در این سپهر روانی درجریان است و در حال حاضر همه در این سپهرروانی تنفس می‌کنند.
در این سپهرروانی خاص ازدواج با تأخیر و یا تجرد قطعی رواج دارد و این فضا این حالت را توجیه می‌کند. در این فضای همه گیر حتی آنهایی که شرایط ازدواج را هم دارند، به خاطر اینکه در این هوا تنفس می‌کنند باز هم ازدواج نمی‌کنند و تمایل به عدم تشکیل خانواده و پذیرش مسؤولیت و تعهد دارند. چه فردی امکانات داشته باشد و چه نداشته باشد، چون در این فضا قرار دارد، یکسان عملی کند.
وی می‌افزاید: جامعه و خانواده و رسانه‌ها باید توجه کنند که برخی از تعاریف از جمله مفهوم جوانی عوض شده است.در گذشته به یک فرد تا ۱۱ سالگی می‌گفتند کودک اما اکنون طبق تعریف un تا ۱۷ سالگی دوران کودکی محسوب می‌شود.نوجوانی از ۱۷ تا ۲۳ سالگی و جوانی از ۲۳ سالگی آغاز می‌شود.
وی می‌گوید: جوان ونوجوان امروزی دچار مصرف زدگی شدید هستند، در حالی که کمترین سطح درآمد را دارند.این مصرف زدگی از سر بی مسؤولیتی است و این بی مسؤولیتی باعث ایجاد عدم تعهد نسبت به خانواده و ازدواج می‌شود. زیرا داشتن خانواده یکی از سخت ترین مسؤولیت‌هایی است که یک فرد قبول می‌کند.
دکتر مهاجری می‌افزاید: علاوه بر این مسأله در جامعه امروزی لذت جویی و تمتع در دسترس و کم هزینه است.برخی ارزشهای قدیمی ارزش خود را از دست داده اند و بنابراین محیط برای فردی که نمی‌خواهد ازدواج کند، مهیاست.
اشتها به ازدواج کم است
حجت الاسلام سید مهدی واعظ موسوی نیز در این مورد به خبرنگار ما می‌گوید: از دلایلی که باعث می‌شود جوانان امروزی از دختر و پسر ازدواج نکنند، بی‌اعتمادی آنها به یکدیکر است.وقتی به پسری می‌گویی ازدواج کن می‌گوید «کو دختر خوب» و دختر خانم ها هم در مقابل این جواب را می‌دهند.همچنین اختلاط بیش از اندازه دختر و پسر در محیط های مختلف سبب شده است اشتهای آنها برای ازدواج کم شود.
وی می‌افزاید:مسأله دیگری که این موضوع را تشدید می‌کند، سخت گیری خانواده هاست.
در قدیم خانواده ۵ یا ۶ و گاهی بیشتر فرزند داشتند و خیلی راحت تر شرایط ازدواج فرزندانشان را می‌پذیرفتند، در حالی که در جوامع امروز که خانواده‌ها یک و یا دو فرزند دارند، خیلی سختگیر شده اند.آنها بهترین شوهر را برای تک دخترشان می‌خواهند حتی تا سالهای زیادی خواستگاررا راه نمی‌دهند و می‌گویند فرزند ما می‌خواهد درس بخواند، بعد که دخترشان تحصیلکرده می‌شود، دنبال کسی هستند که هم تحصیلکرده باشد، هم پول داشته باشد از دیگر سو خانواده هایی هم که فرزند پسر دارند، همین دیدگاه را دارند، آنها فکر می‌کنند، چون پسرشان مثلا لیسانس ویا فوق لیسانس دارد، باید بهترین دختر را از بهترین خانواده بگیرند.اینکه مثلا تک دختر باشد و کم جمعیت باشند و والدین تحصیلکرده داشته باشند و….معیار ها عوض شده است که سن ازدواج بالا می‌رود.
وی ادامه می‌دهد: شکسته شدن قبح طلاق یکی دیگر از عوامل دیر شدن ازدواج است، وقتی تعداد افراد طلاق گرفته زیاد می‌شود، جوانها از ازدواج می‌ترسند و می‌گویند هیچ معلوم نیست که سرنوشت ما هم این گونه بشود. رسانه‌ها باید کاری کنند که طلاق دوباره مثل گذشته ها قبیح باشد.
وی تاکید می‌کند:مشکلات اقتصادی هم که دیگر همه می‌دانند، هرچند در قدیم هم همین مشکلات بود اما به شکل دیگری. اما جوان امروزی خیلی نمی‌خواهد خودش را وارد این مشکلات کند وگرنه ما هم زمانی که ازدواج کردیم پرداخت اجاره منزل و خورد خوراک برایمان گران و سخت بود.
همچنین چشم و همچشمی خیلی در این قضیه دخیل است، جوان امروزی دانشجو است پول ندارد که کتاب بخرد قرض می‌کند و مکه می‌رود. این خیلی بد است، وقتی این جریان وارد زندگی مشترک شود.این می‌شود که ازدواج یا
 با تاخیر انجام می‌گردد و یا انجام نمی‌شود.

کنار آمدن با مشکلات ناشی از ارتباط های حال و گذشته کار آسانی نیست. بسیاری از زوجین برای شناسایی علت خشونت خانوادگی، ناراحتی های دوران کودکی و... نیاز به مشاوره دارند.

واقعیت این است که زوج ها در زندگی مشترک با مشکلات زیادی روبه رو می شوند. از جمله:

1 - فقدان الگوی مناسب
بسیاری از زوجین به علت نداشتن الگوی مناسب، شناختی از یک ارتباط سالم ندارند و بنابراین در شکل دهی و تداوم یک ارتباط سالم سختی زیادی متحمل می شوند.

2 - استرس انجام وظایف مختلف
متأسفانه تربیت کودکان، کار بیرون از خانه، تحصیل، مسئولیت های قانونی و... غالبا نسبت به رابطه سالم در اولویت قرار می گیرند.

3 - فقدان مهارت های ارتباطی
آموختن مهارت احترام گذاشتن به افکار و احساسات یکدیگر حتی کاملا متفاوت، مشاجره منصفانه و ابراز علاقه به همسر و فرزندان نتایج بسیار مثبتی به همراه دارد. متأسفانه بسیاری از افراد از این مسأله آگاه نیستند. باید قبل از اینکه زوجین احساسات یکدیگر را جریحه دار کنند، انگیزه آنها را برای یادگیری چنین مهارت هایی افزایش داد.

4 - سایه ارتباط های گذشته
زوجین باید الگوهای قدیمی را کنار گذاشته و برای مسائلی مثل نامزدی، ازدواج و تولد فرزندان الگوی جدیدی را درنظر بگیرند.

5 - نفوذ رسانه ها بر روی شناخت ما از ارتباط سالم
درک ما از ارتباط سالم و نحوه رسیدن به آن تا حدی به رسانه ها بستگی دارد.

6 - فقدان خودشناسی و یا تمایل به اصلاح نقاط ضعف
معمولا زوجین نقش خود را در شکل گیری یک ارتباط ناسالم نادیده می گیرند و تمایلی به تغییر رفتارهای نادرست خود ندارند.

7 - اعتماد به دیگران
کنار آمدن با مشکلات ناشی از ارتباط های حال و گذشته کار آسانی نیست. بسیاری از زوجین برای شناسایی علت خشونت خانوادگی، ناراحتی های دوران کودکی و... نیاز به مشاوره دارند.

8 - مسائل مادی
نداشتن مهارت مدیریت پول، استفاده از پول به عنوان ابزار قدرت، زیربار قرض رفتن، حمایت مالی از کودکان، مسئولیت های مالی در مقابل فرزندان همسر سابق، نداشتن برنامه دقیق برای سهیم شدن در اموال یکدیگر و... از مشکلات رایج زوجین است.

9 - فقدان یک سیستم حمایتی مثل دوستان متأهل و سازمان های اجتماعی
زوجین برای برقراری و حفظ یک ارتباط سالم نیاز به حمایت دوستان خود و جامعه دارند

موارد نوشته شده در این مطلب همگی لزوما نشانه خیانت در روابط زناشویی نیست اما اگر همه این علامت ها در زندگی شما وجود دارد به دنبال راه چاره باشید
10 نشانه خیانت یك مرد
متاسفانه پدیده نكوهیده خیانت در برخی از مردان مشاهده میشـود كه در نهایت موجبات تخریف روابط خـانـواده را فراهــم خواهـد آورد. در این قسمت به 10 نشانه خیانت در مردان اشاره می‌كنیم. این علائم ممكن است شروع قصه ای غم انگیز باشد پس سعی نماییـد حـواس خود را بیشتر جمع كنید.

نشانه شماره 10 :افزایش ساعات كاری
بیشترشدن مدت زمانی كه بقول او بدلیل اضافه كاری یا جلسه سر كار میماند یكی از نشانه‌‌‌های مهم است. این فرصت خوبی است برای ملاقات و قرارهای عاشقانه.


نشانه شماره 9 :تفكر زیاد و خیره شدن
بتازگی زیاد توی فكر است، معمولا" به یك نقطه خیره میشود و در افكار خود فرو رفته، آیا مشكل كاری دارد؟ با كـسی دعوایـش شده؟ اگر نـه پـس از خـواب خـرگوشـی بیدار شوید.


نشانه شماره 8 :كم حرفی و سرد مزاجی
یكی از نشانه‌‌‌ها این است كه او دیگر در خانه حرف نمی‌زند و یا بسیار كم حرف شده است، با شما به سردی برخورد كرده و احساسات شما را بی معنی می‌انگارد و دیگر حرفهای عاشقانه نمیزند.


نشانه شماره 7 :مخفی كردن موبایل و تلفنهایی بی جواب
موبایلش را هیچگاه از خودش دور نمیكند ،هنگام زنگ خوردن بسرعت سراغش رفته و به آرامی‌صحبت می‌كند. تلفنهای مشكوك و مزاحم زیاد شده است.


نشانه شماره 6 :عدم تمایل به روابط زناشویی
در صورت وجود روابط پنهانی شـور و هـیجان همسر شما برای رابطه زناشویی از بین رفته و دیگر مانند گـذشـته تـمایـلی به داشـتن این روابط ندارد او سرد و بیتفاوت از كنار شما خواهد گذشت.

نشانه شماره 5 :اتهام به خیانت :
از قدیم گفتن "دست پیش بگیر تا پس نیـفتـی" و "كافـر هـمـه را بـه كیش خود پندارد".
بله او شما را به خیانت متهم می‌كند در حالی كه هیچ دلیل و مدركی ندارد. چون خود چنین افكاری درسردارد اینطور می‌انگارد كه شما نیز به دنبال كج روی و تقلب هستید. انگ زدن‌‌‌های بی مورد، سوال پیج كردنهای پی در پی و بدون منطق می‌تواند نشانه مهمی‌برای خیانت در او باشد.


نشانه شماره 4 :جبهه گیری و پرخاشگری
هنگامی‌كه از او میپرسید "چرا دیر كردی؟" یا "چرا موبایلت خـامـوش بود؟" او با لحنی تند و چهره ای برافروخـته شـروع بـه توجـیه شـما می‌كـند و با اسـترس پاسخ سوال را می‌دهد. برای هر موضوع بی اهمیتی شروع به بهانه تراشی و تند خویی می‌كند. "آنكه از حساب پاك است از محاسبه چه باك است؟" هر قدر پاسخها با لحن آرامتر و منطقی تر بیان شوند، احساس صحیح بودن آنها بیشتر تقویت خواهد شد و بالاعكس.


نشانه شماره 3 :احساس گناه و شرمندگی زیاد
او بدلیل گناهی كه در مورد شما مرتكب شده احسـاس گـناه و عذاب وجدان می‌كند بنابراین وقتی هدیه ای به او می‌دهید و یا كار غیر منتظره ای برایش انجام می‌دهید، چهره اش منقلب شده و علائم شرمندگی در چهر ه اش موج خواهد زد.


نشانه شماره 2 :تغییر شخصیت وشكل ظاهری
نوع لباس پوشیدن او تغییر می‌كند، جملات جدید بیان می‌كند، حركات متفاوت از او سر می‌زند، ساعت خواب و بیداریش تغییر می‌كند، غذاهای جدیدی طلب می‌كند. بـیـشتر حـمام می‌رود، مـوهای خـود را بـرخـلاف گـذشـتـه حـالـت داده و آغـشتـه بـه ژل می‌نماید. او می‌خواهد مطابق با میل دیگری رفتار كند، لباس بپوشد، حرف بزند، غذا بخورد و ...


نشانه شماره 1 :افزایش ناگهانی ساعت كاری در اینترنت
امروزه اینترنت و اسلحه بسیار قوی آن یعنی "چت" وسیله ای مطمئن و امن برای رد و بدل حرفهای عاشقانه و الـبته درد دل‌‌‌های شبـانه بــرای عشـاق تازه بـهـم رسیده و یا نرسیده تلقی می‌گردد. گـذراندن سـاعتهای متـمادی شـوهرتان را در جـلـوی كامپیوتر بحساب انجام كارهای اداری و استفاده عـلمی‌او از كامـپـیوتر نـگذارید و كمی‌بیـشتر حواستان را جمع نمایید.

نتیجه: گرچه نـشـانه‌‌‌های ذكر شـده به هیـچ عنـوان دلیـل قطعی برای خیانت مردان محسوب نمیگردد، دانستن آنها برای پیشگیری از خیانت پیش از وقوع مفید می‌باشد. فضای خانواده خود را با صداقت و صمیمیت گرمتر و جذاب تر نمایید.
10 نشانه خیانت یك زن
در زیـر 10 نشانـه اصلی كه ممكـن است ( نه لزوما" ) دلیـل خیـانت یـك زن باشد را می‌خوانید:

نشانه شماره 10 : فاصله گرفتن و جدایی از خانواده
این واقعیت كه او دیگر علاقه ای به رسیدگی امور خانواده ندارد و تمایلش را به برقراری رابطه با خـانـواده و دوسـتان شما از دسـت می‌دهد، می‌تواند دلیـل بر پشیمانی و ندامت ناشی از خیانت باشد. او ممكن است بخاطر خیـانـتش احسـاس گنـاه كـرده و روبرو شدن با دوستان یا خانواده شما او را به یاد گناهانش بیندازد.بنابراین هرچقدر او در صداقت و درستی قوطه ورتر شود، بهمان اندازه مجبور بتحمل عذاب وجدان كمتری خواهد شد.


نشانه شماره 9 :افزایش پرخاشگری و ستیزه جویی
آن روزهای تفاهم و همدلی و رضایت كه با هم داشتید به پایان رسیـده. اخیرا او با هر كار شما شروع به مشاجره و شكایت پـرداخـتـه و از هـر بـهـانـه ای بـرای نـزاع و تخریب شخصیت شما استفاده میكند. نق زدنها به او كمك می‌كند تا احساس گناه را از بین برده و یا حداقل كمتركند. بنابراین اگر عیب جوییهای او از شما بصورت یك عادت درآمده كمی‌دقت كنید ببینید چه اتفاقی در حال افتادن است.


نشانه شماره 8 : دوستی با فردی جدید
یك از نشانه‌‌‌های شروع خیانت قرار گرفتن فردی جدید در سر راه اوست كه ممكن است از طرف او "همكار" یا "دوست قدیمی" اطلاق شود. او از بیان جزئیات دوستی با فرد جدید خودداری كرده و سعی در پوشاندن آنها دارد.


نشانه شماره 7 : ممانعت از پاسخگویی به سؤالات ساده
هـمیشه نسبت بفردی كه حتی از پاسخگویی به ساده ترین و منصفانه ترین سوالات شما سرباز می‌زند و یا سـوالات شما را از خودتان می‌پرسد ( این امر نشانگر یافتن یك جستجوی ذهنی برای دروغگویی است ) ضنین و مشكوك باشید. هشیار باشید در مورد دیر آمدن‌‌‌ها به خانه و ایـنكه او با غرولند در جواب سوال شما می‌گوید: " چرا می‌خوای بدونی كی از محل كارم خارج شدم؟". اگر او به سوالاتی كه همیشه عادت داشـت داوطـلبـانـه و با رقبـت پاسـخ دهـد ولی اكنـون با حالت تدافـعی و جبـهه گیرانه علاقه ای به جواب دادن آنها ندارد، بـدانید كه او چـیزی ( یا كسی....) را از شما پنهان میكند.

نشانه شماره 6 : ایجاد تغییرات در عادت‌‌‌ها
اگر او سرش جای دیگری گرم باشد ، بطور قطع متـوجه تـغییراتـی در انـجام عـادتها و كارهای روزمره اش خواهید شد. دیگر تمایلی به سینما رفتن وجود ندارد و صحبتی از شركت در كلاسـهای آموزشـی نمی‌شـود. معمولا" مـردان دوسـت دارند با مـعشـوقه جدیدشان ملاقات كنند و این امر موجب غفلت و بازماندن از انجام مشغولیات گذشته می‌گردد.

نشانه شماره 5 : افزایش آرایش و آراستگی
هـمانگونه كه خود شما در ابتدای ارتباطتان سعی در نشان دادن محاسن خود به یكدیگر داشتید، اكـنون او نـیز بصورت ناگهانی اصرار در آرایش بیشتر و تغییر لباس و دگرگون كردن ظاهر خود برای فردی دیگر دارد.

نشانه شماره 4 :اافزایش استقلال و خودكامگی
یك نشانه مهم كج روی این است كه او از نـهاد دو نـفره خـانواده جدا شده و به سمت خودمختاری پیش می‌رود. او دیگر نمی‌گوید "ما" می‌گویـد "من" بعلاوه كار خودش را انجام می‌دهد و تمایلی به مشورت در مورد اندیشه‌‌‌های آینده زندگی ندارد. او طوری رفتار میكند كه به شما بفهماند دیگر نیازی به نگهداری شما ندارد.

نشانه شماره 3 : تغییر در زندگی زناشویی
ایجاد تحـولات ناگهـانی، عـدم تمایـل و سربازدن در رابطه زناشویی.


نشانه شماره 2 : افزایش مشغولیتها
او میگوید دیگر وقت انجام فعالیت‌‌‌های فوق برنامه را با شما ندارد با اینحال وقتی كه "دوستش" با او تماس می‌گیرد همان لحظه حاضر و آمـاده شده و بـیرون می‌رود. او بسیار زیاد برای "كار" از خانه خارج می‌شود.

نشانه شماره 1 :بی تفاوتی و بی اهمیتی
چه چیزی بدتر از این اســت كه همسـر شـما تقریبا در مـورد همه چیز نق بزند؟ به نظر می‌رسد بدتر این باشد كه او دیگر توجه نكند كه حتی شـما یك مـوجود زنده هستید. همانـطور كه نشـانه شــماره 9 ( بهانه جویی و گیـر دادن سر هر موضوع ) یك نــشـانه خیانت محسوب میگردد بر عكس آن هم یعنی بی اهـمیتـی در انجام كارهای شما نیز دلیلی محكم است. دیگر برای او فرقی نمیكند كه شما كجا میروید و چه كار می‌كنید. اگر عقیده خود را مثلا" در مورداحساس خود و یا ظاهر او ابرازكنید با جوابی سرد مواجه خواهید شد. بعبارت دیگر او همـان اندازه اهمیتی كه شما برای موضوعات مختلف قائل هستید، قائل نخواهد بود بخصـوص كه آن موضـوع مسـتقیما" در رابـطه شـما تاثیر گذار باشد.
واقعیت گرا باشید: با این فكر كه همسرتان هیچ وقت به شما خیانت نمی‌كند، خودتان را فریب ندهید و از طرف دیگر فورا" او را متهم به خیانت نكنید. اگر هـمسر شما دارای یك از نشانه‌‌‌های فـوق بـود، دلـیل بر ایـن است كه احتـمـالا" چیـزی در این رابطه غلط می‌باشد و لزوما" دلیلی بر اتهام نهایی نیست. در هر حال بـا خـواندن ایـن مقاله فرصنی مناسب برای شما پیش می‌آید تا بـتـوانید برخورد و دیدگاه منطقی تری نسبت به مسائل داشته باشید.موضوع مهم تر اینكه اجـازه نـدهید آنچه كه ممكن اسـت تنها یك حس حسادت در شما باشد باعث تخریب افكارتان در مورد همـسرتان شود چرا كه اشتباه انگاری و نتیجه گیری زود هنـگام ممكن اسـت یك رابطه را برای همیـشه از بین ببرد پس همه حقایق را پیش از روبرو شدن با وی درنظر داشته باشید

تنها کسی که می‌تواند تغییر کند خود شما هستید.در اینجا به توصیه های شری و باب استریتف در این خصوص برای زوجها می‌پردازیم.

این جمله را تا به حال شنیده اید که تنها کسی که می‌تواند تغییر کند خود شما هستید. ایام خاص در زندگی شما مثل سالگرد ازدواج یا روزهای جشن و شادی مثل نوروز و...بهترین زمان برای ایجاد تغییرات در کسی که آن خود شما هستید می‌باشد .

در اینجا به توصیه های شری و باب استریتف در این خصوص برای زوجها می‌پردازیم.
* به فراهم آوردن محیط آرام و مناسب برای تفکر و اندیشیدن فکر کنید.
* در مورد چیزیکه در ازدواج خود اشتیاق و آرزوهای آن را دارید فکر کنید.
* به احساس خوشحالی و غم ، عدم تفاهم ، ضرر ، دست آوردها ، بیماری ، شکست ، عشق ، پذیرش ، غصه ، رویاها و غیره بیاندیشید که البته بخشی از زندگی شما هستند.
* ازدواج یک تعهد نسبت به سهیم بودن در افکار ، احساسات و تجربیات ذاتی است. این ممکن است به اندازه " سهیم بودن در رختخواب ، غذا و دوستان نیازمند سخاوت و اعتقاد و ایمان نیز باشد
*یک ازدواج موفق ازدواجی نیست که در آن تمام تفاوتها و تمایزها از بین برود ، بلکه ازدواجی است که در آن " هر زوج از تنهائی طرف مقابل حمایت می‌کند."

اینجا سوالاتی است که می‌توانید با هم داشته باشید تا بتوانید روابط بهتری با همسرتان ایجاد کنید را برای شما بازگو می‌کنیم:
1: آیا عشق ما به اندازه عشق اوایل ازدواجمان عمیق است ؟ چگونه جوابی که می‌دهم نشانگر احساسات من است ؟

2: در مورد اینکه یک زمانی را برای بررسی روابط خود اختصاص دهیم چه احساسی دارم ؟

3: چه احساسی دارم وقتی از تو انتقادهای طعنه آمیز می‌کنم؟

4: در مورد تو چه احساسی دارم؟

5: در مورد ایجاد برخی تغییرات در زندگی خود چه احساسی دارم؟

6: در مورد اینکه چه تغییراتی در زندگی ما طی سال گذشته رخ داده است چه احساسی دارم؟

7: آرزوهایمان نسبت به اولین روز ازدواجمان چه تغییری کرده است؟ جوابی که می‌دهم چگونه نشانگر احساسات من است ؟

8: چطور می‌توانیم ازدواج خود را پر بار کنیم ؟ جوابی که می‌دهم چگونه نشانگر احساسات من است؟

9: چگونه به این عادت دچار شدیم که نسبت به هم بی فکر باشیم؟جوابی که می‌دهم چگونه نشانگر احساسات من است ؟

10: در مورد اینکه هر کدام از ما دو نفر گاهی یک کار کوچک ، جدی و دوست داشتنی برای طرف مقابل انجام دهد چه احساساتی دارم ؟

11: آخرین باری که اجازه دادم بدانی از اینکه تو را در زندگی خود داشته باشم چقدر خوشحالم چه زمانی بود ؟ چه احساسی دارم .

همانطور که در این سوالات مشاهده کردید اینکه خودتان چه احساسی هنگام پاسخ به این سوالات دارید خیلی مهم است ,برای اینکه هم با تفکر بیشتری پاسخ می‌دهید و هم اینکه متوجه شوید که برای خوشایند و یا ناراحت کردن همسرتان مغرضانه با سوالات پاسخ نداده اید.

وقتی بعضی از اعمالی را که در نهایت منجر به طلاق شده است بررسی می‌کنیم، می‌بینیم که زوج‌ها چه کارهایی می‌توانند انجام دهند تا از عشق و عواطفی که هر کدام نسبت به دیگری دارند حفاظت کنند و خلاصه چه چیزهایی ازدواج را حفظ می‌کند؟

مردها و زن‌ها عموما نیاز به تطابق احساسی در زمینه‌های متفاوت دارند. توصیه‌ای که برای آقایان وجود دارد این است که از اختلاف نظر و مناقشه کنار نکشند و با همسران خود قهر نکنند. بلکه تشخیص دهند که وقتی همسرشان مسئله یا سوءتفاهمی را پیش می‌کشد ممکن است کارش از روی عشق باشد و می‌کوشد سلامت و روال درست رابطه خود را حفظ کند چون معمولا خانم‌ها سعی می‌کنند رابطه خانوادگی آنها ازبین نرود یا گو اینکه ممکن است برای ابراز خصومت خانم انگیزه‌های دیگری هم وجود داشته باشد، وقتی به آنها مجال داده شده و روی مسائل کار شود و درباره آنها صحبت شود از فشارشان کاسته می‌شود.

اما شوهران بهتر است تشخیص دهند که عصبانیت یا عدم رضایت مترادف با حمله شخصی و جر و بحث‌های شدید نیست. احساسات همسران آنها در این زمان مشخص‌کننده قدرت حساسیت موضوع برای آنهاست.

توصیه‌ای که برای خانم‌ها وجود دارد نیز در همین راستاست، از آنجا که اصلی‌ترین مشکل مردان این است که زنانشان در بیان شکایتشان شدت عمل زیادی نشان می‌دهند و گاهی دیگر غیر قابل تحمل می‌شود و باعث کناره‌گیری مرد می‌شود. مواظب باشید به شخصیت شوهرانتان هیچ وقت و در هیچ شرایط و نزاعی حمله و توهین نکنید. از عملی که آنها انجام داده‌اند و باعث ناراحتی شما شده است شکایت کنید، نه اینکه از شخصیتشان انتقاد کرده و آنها را تحقیر کنید. گله کردن، حمله به شخصیت نیست این دو را از هم جدا کنید و برای آنها یک مرزی قائل شوید. گله کردن بیان روشنی است در مورد ناراحت‌کننده بودن یک عمل مخصوص. عشق ورزیدن و کار کردن ظرفیت‌های دو قلویی هستند که علامت بلوغ کامل‌اند. اگر اینچنین باشد پس بلوغ و کمال باید یکی از ایستگاه‌های خطرناک راه زندگی باشد زیرا بسیاری از تمایلات در ازدواج و تحقق نشدن آنها در این مسیر است که باعث طلاق می‌شود. در این زمان است که هوشمندی احساسی را ظریف‌تر و حساس‌تر از همیشه مطرح می‌کند. اگر قرار است یگانگی زن وشوهری حفظ شود نیرو‌های عاطفی بین آنها نقشی به مراتب حساس‌تر به عهده دارند. شاید بزرگ‌ترین گشایشی که در راه ادراک چیزهایی که ازدواج‌ها را استوار نگاه می‌دارند یا آنها را از هم می‌پاشاند، از یک لحظه تفاوت در احساس به وجود می‌آید و این لحظه باعث نزاع می‌شود و در معرض دید قرار می‌گیرد یا رابطه را تا مرز نابودی می‌برد یا نزاع پایان می‌گیرد.

چشم غره نوعی گفتگوی بدون کلام از طریق چشم است که معمولا پاسخ منفی به مطلب گفته شده تلقی می شود.و اما تاثیر آن بر زندگی مشترک...

آیا چشم غره نشانه ی وجود مشکل در روابط زناشویی است؟قطعا تاکنون چشم غره رفتن را دیده اید. این حرکت اغلب با نفسی عمیق همراه است. تقریبا بیشتر مردم با دیدن چشم غره خشمگین شده یا حالت تدافعی به خود می گیرند.

چشم غره نوعی گفتگوی بدون کلام از طریق چشم است که معمولا پاسخ منفی به مطلب گفته شده تلقی می شود.

چشم غره ی مکرر نشانه این است که در روابط زناشویی با همسرتان دچار مشکل شده اید.چشم غره همچون شوخی‌های آزاردهنده. کنایه. انکار. کارشکنی و ملامت. نوعی گفتگوی آزاردهنده است.

مفهوم چشم غره:

- مخالفت با آنچه گفته شده

-نفرت از نحوه ی بیان مطلب گفته شده

-بیرون ریختن خشم وعصبانیت

چه چیزی از چشم غره استنباط می شود:

-بی توجهی به عقاید شما

- توهین

-کنایه ی تحقیرآمیز

-حقیر و کوچک شمردن

-بی احترامی

چشم غره نشانه چیست:

- بی توجهی

- تکبر

- بی احترامی

-رفتارتحقیرآمیز

- رفتارپرخاشگرانه

چشم غره چه تاثیری بر روابط زناشویی دارد:

- تشدید خصومت در روابط

- کاهش اعتماد طرفین

- ایجاد کشمکش شدید

- خدشه وارد نمودن به روابط

- مسبب دوری از یکدیگر

- ترغیب به واکنش دفاعی

- ایجاد حس ترس

وظایف شما در قبال آن:

- بیان این مطلب که درک شما از سکوت همسرتان این است که در خصوص آنچه گفته شده مشکلاتی وجود دارد. سپس از او توضیح بخواهید.
- با آرامش کامل در خصوص موضوعی که منجر به چشم غره رفتن شده است با یکدیگر صحبت کنید.